Rzucił nam kłodę pod nogi doskonale wiedząc, że nikt z nas nie da rady jej przeskoczyć. Potknęliśmy się, zabłądziliśmy w najstraszniejszych zakamarkach naszych myśli. Znaleźliśmy się na granicy pomiędzy naszym światem, a zupełnie innym, nieznanym i całkowicie niebezpiecznym. Chcieliśmy uciec, skryć się, zrobić wszystko, byle tylko uniknąć bólu i cierpienia. Nie mogliśmy tego jednak zrobić bez jednego z nas.

"Staram się żyć każdym dniem, cieszyć się tym, co przynosi. Myśleć o tym, co dob­re, a nie złe. Bo tak jest łat­wiej. Nie przej­mo­wać się tym, co było, ani tym, co mnie jeszcze cze­ka. Wiado­mo, że to nie jest pros­te. Ale nie wy­biegam da­leko w przyszłość, naj­da­lej o dzień, dwa. Żyję chwilą. Dużo przeszłam i to mnie nau­czyło, że nie war­to wszys­tkiego pla­nować. Życie i tak pisze swój włas­ny sce­nariusz. " - Tak powinnam mówić, a jest zupełnie inaczej.. dlaczego ?

Zaloguj się do lepszego życia.

Jai Brooks, 20 lat. Członek grupy Janoskians. Napisz do mnie _______ najwyżej: #3 w opowiadaniach