"Son bir yılınız kalsa, siz neler yapardınız?"

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

"Eğer 18 yaşında , sevgilin olmazsa , yalnız olursan, benimsin." "Benimsin?" "Evleniriz yani. Sonsuza kadar benim olursun." "Be-" "Anlaştık mı?" "Peki . . Anlaştık ."

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

HERŞEY YALANLAR ÜSTÜNE KURULU.İYİYİ Mİ , KÖTÜYÜ MÜ SEÇECEKSİNİZ? 17 yaşında bir kız.İçine kapanık ama güçlü bir kız.Annesini küçükken kaybetmiş bir kız.Ve kanlı işlerden uzak duramıyor.Tek düşündüğü şey annesinin intikamı haline gelmişken bir kişi bunu unutmasına neden oluyor.Zengin ama çoğu zaman iflas etme durumunda bir ailede büyümüş.Babası var ama onu çok az görebiliyor. Özge bir akşam ,üvey annesinin istediklerini almak için dışarı çıkıyor.Eve dönerken bir silah sesi duyuyor.Ve onu kanlar içinde buluyor.Deniz'i. Özge Deniz'i ilk kez görüyor ama Deniz aslında yaralı bile değildi.Herşeyin yalanlar üzerine kurulu olduğu bir hayat. •Tüm hakları saklıdır • mylittlereed-Zeynep Sarac

Faith, geçmişiyle yüzleşmek istemiyor ve 5 sene önce ki olaylar hiç yaşanmamış gibi davranıyordu. Ta ki , 5 sene önce ki gecmişi , onun karşısına çıkana kadar. Bu hikaye, geçmişinden kurtulmak isteyen Faith'in hikayesi. © Tüm hakları saklıdır

Merhaba, Ben Asosyaliçe!Lise son sınıfım.Pek sosyal değilim.Ama olmaya çalışıyorum. Buraya dikkatinizi verin,ergenler, 'çalışıyorum'ama çalışmak o kadar da kolay değil,tabi ki de!Ya ayrıca nasıl kolay olabilir,Allasen?Ya şöyle düşünün; Bir anne evladından uzak kalabilir mi?Veya ne bileyim,bir kızın ilk ağdasındaki korkuyu bilir misiniz? Nasıl bir anne çocuğundan uzak kalamaz ise ben de benim en kıymetli evladım olan telefonumdan uzak kalamıyorum.Bir kızın ağda ile çektiği korku ve acı, internet paketim bitmiş ve Wi-Fi olmayan bir yerde cıbıldak cıbıldak kalmışçasına çektiğim acıyla aynı dozda. Peki, diyorsunuzdur ki; Neden sosyal olmaya çalışıyorsun?Güzelim asosyal hayat var iken neden yani,niye? Yaşlanıp,elinde bastonuyla gezinen bir ihtiyar olduğum vakit,torunlarım lise yıllığımı fark ettiklerinde orada Defne Karakuru yazısının altında "Asosyal" kelimesini görmek istemiyorum. Düşünsenize; o küçük bücürler"Asosyal Nine!"diye dalga geçiyor.Zaten soyadımla maskara olmuşum,bir de asosyallik? Palyaçoya dönerim!Bu kadar yıl dilden dile dalga olmuş,deniz kıvamına gelmiş ben,tam huzura ulaşmış iken,yaşlılığın zirvesinde kolbastı oynayıp,azan romatizmalarımla televizyonda hava durumlarını söyleyen o taş spikerlere taş çıkartacak derecede hava bilimine sahip olacak iken;o muşmula suratlı torunların alayına gelemem!Katlanamam!Aha,oracıkta kalp krizinden nalları dikip,eşekler cennetine aktarmalı,yaşlı indirimli biletimle geçiş yapmazsam, ben de Defne Karakuru değilim,arkadaş!O "Asosyal"kelimesi,"Bayan Popüler"e dönüşecek. Bu bir talimattır,dostlarım!Siz de benim yandaşçım olacak,menopoza girmiş karılar gibi en müstesna yerine kadar terleyen, dedikodu kazanının ta kendisi değil de o kazanı ateşleyen, son kelimesinin "telefon" olacağını bilerek her anını ergenlikleriyle çevreliyen bana yardım edeceksiniz!

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...

"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"