"Kendinden 10 yaş büyük bir kadına aşık olursan sonuçlarına da katlanmak zorundasın Poyraz. Ama o senin çocukça davranışlarına katlanamaz! Seviyordu güya? Öyle söylemişti en azından. 'Tahterevalli gibi düşün benim ruhumu, ama benden başka oyuncusu yok.' demişti başka bir gün de. Dengesi mi şaşmıştı ruhunun?" Tek bir tahterevallinin iki ucunda da tek bir kadın var; Derin Ay.

-Sen kiminsin, -Senin, -Duyamadım, -Müstakbel kocam melihin'mişim onun değimiyle, -Bunu söyleyen müstakbel kocan melih bey haklılar küçük hanım bu konuda kocaniza katılıyorum, -Sizce haklımı, -Tabikide haklı, -Sizde müstakbel kocam melih gibi ukalasiniz, -Hmm müstakbel kocaniz melih hakkinda böyle düşünüyorsunuz bunu hak ettiniz, -Neyi hak ettim bay ukala, -Bunu hakettin güzelim bunu....

⭐ WATTYS 2017 BÜYÜK BULUŞLAR KAZANANI ⭐ "Dünyanın en hızlı adam olan çocuklarıyız biz yetimhane çocukları, en hızlı ADAM olanı." Acıyı keşfeden küçük çocukların hikayesi... Mahar, 1980 li yıllarda sert kuralları olan, çocukları şiddet ile terbiye etmeyi güden bir geri kafalı müdürün yönetimindeki yetimhanede büyüyen üç çocuğun hüzün ve bir o kadar da macera dolu hikayesini anlatıyor. Mahar, yetimhane beraber büyüdüğü Ali ve Merve ile 8 yaşındayken kaçmaya karar verip her şeyin çok iyi olacağını düşünürler. Peki her şey iyi mi olacaktı? Her sokakta ayrı bir yüze bürünen İstanbul sokakları yetimhaneden daha mı güvenli? Değildi, özellikle sekiz yaşında isen hiç de güvenli değildi. KİTAPTAN KESİT.. "Sekiz yaşından beri söylediğim bir söz vardı; dünyanın en hızlı ADAM olan çocuklarıyız diye. Ama gelin bi' sorun bana. Bir sorun bana; hızlıca adam mı olmak istiyordum yoksa çocukluğumu yaşaya yaşaya mı adam olmak istiyordum.... Gelin bir sorun bana..." ... Yirmi beş yaşına gelmiş, balkonumda çayımı yudumlarken dışarıda gülüp koşturan, oyun oynayan çocukları gördüm. Yirmi beş yaşında filan dinlemedim, attım kendimi sokağa. "Ben de sizinle oynayabilir miyim?" dedim çocuklara gülerek. Önce birbirlerine bir süre baktılar ve sonra: "Tamam abi oyna." dediler. "Ama son geldiğin için ortaya geçersin." Ortaya geçmiş öylece duruyordum. Çocuk elindeki topu bana atıp bacağımdan vurunca güldü. Kaçmamış, hatta topu tutmaya çalışmıştım. "Hahaha! Ya abi kaçsana toptan. Neden kaçmıyorsun?" diye güldüler. Oynadığımız oyunun adı 'ortada sıçan' dı. Ve ben Mahar; yirmi beş yaşında ortada sıçan nasıl oynanır, onu öğreniyordum... ~Telif hakkı saklıdır.