Yıldız Koleji, sınav senelerinden önce on birinci sınıf öğrencilerini rahatlatmak amacıyla yaz kampına götürür. Yaz kampına gittikleri için sevinen öğrenciler, düşman okulları Kaya Koleji' nin de aynı kampa geldiğini görünce sinirlenir. Gerek dersler, gerek yarışmalar, gerekse spor dallarında düzenlenen turnuvalarda birbirlerinin hep en büyük rakibi olan iki okul, kampın düzenlediği yarışmalarda da birbirine rakip olur. Yıldız Koleji' nde ki öğrencileri örgütleyen, genelde kararları veren ve bir nevi onların başı olan Melis ile Kaya Koleji' nin bir nevi başı olan Barış birbirlerinden pazartesiden nefret eder gibi nefret ederler. Bir öğrencinin pazartesiyi sevmesi ne kadar zorsa, onların birbirini sevmesi de o kadar zor imkansızdır. Fakat üç aylık bir zaman diliminde her insanın fikirleri değişebilir. " Benimle koşu yarışı yapmak istediğine emin misin? Lisansım var ve beni geçmen çok zor, Melis." " Ben zoru severim, Barış. " Yazılma Tarihi 2015 Ağustos-2020 Haziran

❌LÜTFEN HİKAYEYİ OKUMADAN ÖNCE DUYURU BÖLÜMÜNE BAKIN❌ ♛ Anırmak güzeldir. ♛ *** Abimin odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalmadan direk daldım. ''N'apıyorsun lan! Daldın odaya, kapı çalsana!''dedi. Şimdi kapı çalmakla filan uğraşamıcam abicim tehditimi hemen söylemeliyim. ''Seni örnek alıyorum abi.''dedim ve yatağa oturdum.''Seninle bir antlaşma yapmaya geldim.'' ''Ne antlaşması bu?'' Sinsice sırıttım. ''Hani annem ve babam iş için Bodrum'a gitmişlerdi. Sende evde parti vermiştin...''Abim şaşgınlıktan ne yapacağını bilemez haldeydi. Oturduğu sandalyeden kalktı ve hışımla yanıma geldi. ''Kimseye söyleyemezsin!.'' Tek kaşımı kaldırmaya çalıştım ama sadece çalıştım noled olsun tüm coolluğum yerlerde. ''Sen bilirsin.''diyip salona koşturdum. Abimde arkamdan koşturuyordu. ''Anne abim siz evde yokken-...'' abimin yanıma geldi ve kolumu dürttü.'' Tamam baş belası, ne istersen yapacağım.'' Zafer kazanmış bir şekilde sırttım ''donla gezdi'' diye sözümü devam ettirdim. Bende abimin kolunu dürtüm. ''New york'a beni götürmeye ne dersin ''dediğimde abim bir küfür savuruyordu. İşte zeki Arya yine abisini yendi. Bekle beni Amerika ben geliyorum.. *** İlk yayınlanma tarihi: 2 Temmuz 2015. Düzenlenme tarihi: 19 Agustos 2016 ►Tüm hakları Arya'nın jelibonlarında saklıdır. © ►Küfür ve Argo içerir! ►Eğlence amaçlı yazılmıştır.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Sevgili Varisim, Ruh Kontrolcümüz Hira; Bu mektubu okuduğuna göre, ruhun dört bilgesini bulmayı başarmışsın. Seni en içten şekilde kutlarım. Artık atalarından sana geçen tek şey güçlerin değil. Sana yenilmezliği de bahşediyoruz. Ruhun dört bilgesini gece yarısı tam on ikide ormanın derinliklerindeki çınar ağacının dibine koyarak, sol eline bir bıçakla pentagram çizmelisin. Pentagramdan akan kan toprakla buluştuğunda, ruhun dört bilgesindeki tüm güç sana aktarılacak. Ve bildiğin üzere Pentagram, Orta Çağ'dan beri beş elementin sembolüdür. Pentagramı çizmeye ruhun köşesinden başlamalısın. Yoksa yaptığın hiçbir şey işe yaramaz ve sen başarısız olursun. Bilgelerin gücü sana geçtiğinde, güçlerini istediğin uzunlukta kullanabileceksin. Ruhu kontrol ederken yorulmayacaksın ya da kendini kötü hissetmeyeceksin. Aynı zamanda güçlerini kontrol etmen çok daha kolaylaşacak. Bulduğun bu bilgeler, bilgeliklerini sana katacak. Ve güç, sonsuza dek senin damarlarında dolaşacak. Güçlerine kavuştuktan sonra ise, bilgelerden yalnızca birini yanına alıp, diğerlerini yerine bırakacaksın. Zamanı geldiğinde aldığın o bilge ışıldayacak ve her şeyi anlayacaksın. Bilge ışıldadığında sevgili evladım, onu alıp diğerlerinin yanına götürmelisin. Bilgenin ışıldaması, artık fani dünyada bir işin kalmadığı ve yanımıza, Ruhlar Alemine gelmen gerektiği anlamına gelecek. Yani Ruh Kontrolcüsü, bilge ışıldadığında bir ölü olacaksın... © Tüm hakları saklıdır © All rights reserved.