Mieszkający w sąsiedztwie Skyler i Andy od pieluchy byli najlepszymi przyjaciółmi, tak samo ich rodzice. Ale z czasem sprawy się skomplikowały, rodzice siedmioletniej wówczas Sky się rozwiedli, a dziewczynka wyprowadziła się z mamą do Phoenix, tym samym tracąc kontakt z przyjacielem. Dziesięć lat później Skyler Hastings wraca do Portland. Spotkanie dawno niewidzianych przyjaciół czy taty wydawałoby się świetną sprawą, gdyby nie fakt, że równa się to z mieszkaniem pod jednym dachem z Amber, czyli zołzowatą nową partnerką Liama Hastingsa, której Sky nienawidzi z wzajemnością oraz jej córką Melanie - straszliwie irytującą i zakochaną w sobie flirciarą. Podczas jednej z imprez, na którą chcąc, nie chcąc Skyler musiała się udać, spotyka swojego dawnego przyjaciela. Początkowo nie są do siebie przekonani, w końcu minęło tyle lat od ich ostatniego spotkania. Po jakimś czasie obydwoje zaczynają wyrażać chęci na odnowienie swojej przyjaźni, ale... rodzice nastolatków od lat są pokłóceni i kategorycznie zabraniają swoim dzieciom kontaktu, a co dopiero tak bliskiego. Mimo zakazu Sky i Andy potajemnie spędzają ze sobą czas. Co się stanie, jeśli Liam Hastings lub państwo Biersack odkryją, co łączy ich dzieci?

Zaburzenia odżywiania to coś, o czym trzeba mówić. A ja zamierzam opowiedzieć całą historię. "Syntetyczne emocje" to historia opowiadana słowami aspołecznej dziewczyny zagubionej zarówno w świecie zewnętrznym, jak i swoim własnym. Diana jest postacią stworzoną na mój wzór. Moim sobowtórem. To nie jest opowiadanie pro-ana ani pro-mia, nie promuję żadnych zaburzeń czy chorób psychicznych. To historia mojego upadku. W bólu nie ma nic pięknego, pamiętajcie o tym. *na okładce znajduję się ja*