Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

.

Babasının iflas etmemesi için zorla evlendirilen Azra yı neler bekliyor ? Okulun en popüler ve bir o kadar da çapkın olan Meriç, Azra'yı üzeceği gibi Azra'nın da her kız gibi olduğunu düşünecek. Birbirlerine aşık mı olacaklar ? Yoksa birbirlerinden nefret mi edecekler ? Bu yolda karşılarına çıkanlardan kurtulabilecekler mi? Kıskançlık dolu Bölümler mi ? Aşk dolu Bölümler mi? Merak edenler kütüphaneye ekler :)))))) *** Dilara Şahin. *NOT: BU HİKAYEYİ YAZARKEN YIL 2015. HATTA 2015'İN BAŞI. YANİ İLK BÖLÜMLER PEK GÜZEL OLMASADA DEVAMI GAYET GÜZEL DİYEBİLİRİM. UYARMADI DEMEYİN.

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

Elimdeki biletler şu ana kadar aklıma gelmemiş olan düşünceyi ortaya çıkaran bir ışık olmuştu. Geç farkına varmış olsam da bugün 17 yaşımdaydım. Reşitliğin omuzlarıma yüklemeye başlayacağı sorumluluklardan sadece bir yıl uzaktaydım. Günlerim son 6 yıldır neredeyse bomboş geçiyordu. Sonsuza kadar genç kalmayacaktım ama buna rağmen zamanı kullanma şeklim fazlasıyla rahattı. Aynada her zaman kendime acıyarak bakıp "Anca göt büyüt sen." demekten nasıl bıkmadım bilmiyorum. Ama artık bunlar yok! Fırsatımı değerlendirip Türk dizilerinde fakir olmasına rağmen Gucci marka çantasıyla durmadan gezen kızların beni ezmesine izin vermeyeceğim! "Tuğberk, Fransa'ya gidiyoruz!" *İlk bölümlerde benim bile düzeltemediğim saçmalıklar var. Bu yüzden özür dilerim.* *12 Mayıs 2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.* *Küfür İÇERİR.*

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Geçmişte kan kardeşi olan ikizlerin başlarına gelen olayla araları açılır. Sürekli yaptıkları intikam oyunlarının arasına düşen Alya neye uğradığını şaşırır. Ya ikizlerimiz bu kıza aşık olsa? İşte Alya'nın o zaman vay haline.

■Küfür ve argo kelimeler içerir. Çığır, bana bakıp "Voleybol Katili." diye mırıldandı. "Biraz sonra sadece voleybol katili değil Sığır katili de olacağım." °•°•°•°•°•°•° Gözüm Grinin Elli Tonu kitabına takıldığında "Acaba şunun sonu nasıl bitiyor?" Diye sordum. Yaren benim baktığım yere baktıktan hemen sonra gözlerini başka yere çevirip "Tövbe." Dedi. Kıkırdadım. "Bak şimdi, ben senin önünü kapatayım sen de hemen sonuna bak. Tamam mı?" °•°•°•°•°•°•° Hoca yoklama alırken "Çığır Yaran." İsmine takıldım ve kahkaha attım. Yanımdaki çocukla muhabbet kurmak için "İnsanlar ne isimler koyuyorlar Çığır ne ya sığır gibi." Dedim ve çocuk o an yerin dibine girmemi sağlayacak birşey söyledi. "Burdayım!"

Tam sonunu okucakken biri bana çarptı ve kağıt yere düştü. Neyseki hava rüzgârlı değil. Kağıdı yerden alıp bana çarpana dönüp bağırmaya başladim. ''Hey önüne baksana körmüsün?'' ''Sen bence önüne bakmalısın. Kafanı biraz kaldırıp etrafa bak. Bücür.'' dedi. Bücür? Bücür?! ''Sen kime bücür diyon lan?!'' diye bağırdım. ''Sana.'' dedi.