"Sadece kalp hastasıyız"

Bir anlaşmayla bir kızın hayatı ne kadar değişebilir?

.

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

"Bana uzak olduğun halde bir nefes kadar yakınımdasın." Parmaklarıma bulaşmış koyu kanın üzerine teker teker düşen gözyaşlarımın sebebi hafızamı canlandırınca ona baktım. Sevgiyle bakan gözbebekleri, gözkapakları tarafından gizlenilmişti. Dolgun, pembe dudakları morarmaya yüz tutulmuştu. Sahiplenircesine sardığı güçlü kolları tepkisizleştirilmişti. Güzel saçları, betonla buluşup, her zaman ki dağınıklığı korunulmuştu. Vücudunda dolaşan kan hücreleri çekilmeye başlamış, yerine soluk ten bırakılmıştı. Geniş göğsü derin nefeslerle kalkamayıp, kesik kesik alınmaya zorlanılmıştı. Birileri tarafından. "Senle olmak güzel." demişti bana.Peki ya senle olamamak nasıldı?

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Okuduğunuz İçin Teşekkürler.

İçimdeki kutucuk'tan öldürürken yaşama sürükleyen hayattan esinlenerek yazılan notlar .. Bazı insanlar ağlayacak kadar mutlu olamaz. Aile veya aşk. O insanlar ne yaşadığı ülkeye ne de en küçükten alsak,sokağın semtine bile ait olamazlar. Kitap,sigara,içki,ders,arkadaş hepsine sığınırlar. Herkesin derdine ilaç olur,herkesi sakinleştirir de bir kendilerini kurtaramazlar bataklıktan. O insanlar ilerledikçe geçmişe uçarlar.. Öyle insanların biri bana geldi. O insan benim.. Ben içimdeki acının sayesinde kendimi buldum.. Ve artık yazdıklarımı silmekten,yırtmaktan,yakmaktan vazgeçip buraya yazıyorum..

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"