"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

*Kitap olduğu için bölümler kaldırılmıştır. Kutup Yıldızı Ephesus Yayınları farkıyla artık raflarda! 😌 Serinin 3 cildini bu kitap kapsamaktadır. Seri 6 kitap olacaktır. "Çünkü sen galaksinin en derinlerinden benim kalbimi aşkınla, parıltınla aydınlatmaya geldin Kutup Yıldızı." Yayınlanmaya başladığı tarih: 29 Mart 2014. Tüm hakları saklıdır. ©

GENEL KURGU #1 Asya Özkurt... Henüz yirmi yaşında, hayatın zorluklarıyla erkenden tanışmış bir genç kadın.. Genç kadın ya o gün intihar edecekti, ya da gidecekti... O gitmeyi seçti... Hayatın zorluklarıyla savaşmak istedi, kendine bir şans tanıdı. Masmavi gözleriyle denizi kıskandırabilecek bir güzelliğe sahipti, onu görünce hayran kalmamak elde değildi... Ve genç adam, bir gün onu gördü. Dünyanın en güzel tesadüfüydü bu, görür görmez sert kalbi adeta ısınmıştı... Asya ona karşı direndi, o çok despot bir adamdı. O adam; Yiğit Arslanoğlu... Asya ondan kaçmaya çalışırken ona bu kadar çok âşık olacağını tahmin edemedi... Yiğit'in planlarını bilmiyordu, o sert adamdan çekiniyordu... Ve Yiğit Arslanoğlu, hayatının en tatlı yenilgisini bu küçük kadına vereceğini düşünememişti... Yiğit'in sakladığı o büyük sır, bu aşkı nasıl etkileyecekti? Kendisi bile buna bir cevap bulamıyordu. Kazanan ya aşk olacaktı, ya da ayrılık... --- © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

.

Bir defterin koparılan her bir yaprağına damlatılmış kan kırmızısı bir mürekkep.Silahın namlusunun kime dönük olduğunun bilinmediği bir döngü.Bu ne bir intikam hikayesi ne de bir bulmaca. Bu ... kalemden damlayan mürekkebin direnişi. Bu kurşunun delip geçtiği o korkunç çıplaklıktaki beden. Bu acı bir bal.Ne kadar tatlı olduğuna inansanda seni içine çeken... Kapak Tasarımı: @leticiamodi

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...