Mr. Köprücük Kemiği (Yaz Öküzü Devamıdır.)
.
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
"Bir köşede öylece unutulduğum değil de, o köşeye bilinçli olarak bırakıldığım aklıma geldikçe ağlamamak için dişlerimi biraz daha sıkıyorum. hergeçen gün bir önceki günden daha anlamsız ve daha kötü geçiyor, hergeçen gün yeni bi dip keşfediyorum. " Bazen çok güçlü bi' kız olduğumu düşünüyorum. Bazen de ben ne için ç...