Piotr Langer nie wymaga opisu. Za to Liwia Czartoryska wymaga aż całą książkę.

Danielle nigdy nie marzyła o tym, aby zostać nauczycielką w szkole Magii i Czarodziejstwa. Z trzydziestoma siedmioma latami na karku liczyła raczej na tłumaczenie ksiąg w swoim mieszkaniu i otrzymywanie roztropnego wynagrodzenia, które wystarczyłyby na utrzymanie siebie i pewnego specyficznego puchacza. Jednak sytuacja zmienia się diametralnie, gdy dostaje propozycję dosłownie nie do odrzucenia od samego Albusa Dumbledore'a, a tym samym wkroczenie ponownie do murów Hogwartu i wprowadzenie najmłodszych adeptów czarodziejstwa w arkan obrony przed czarną magią. Nigdy by nie podejrzewała, że poniesie to za sobą aż tyle konsekwencji. Alternatywa dla siódmego tomu powieści J.K. Rowling. Ostrzeżenie: przez pierwszych kilka rozdziałów trzeba po prostu przebrnąć (pojawiają się różne chochliki, a żeby je poprawić, musiałabym kilka rzeczy wywrócić do góry nogami), jednak gwarantuję, że im dalej w las, tym lepiej! Po zakończeniu rozpocznę remont generalny, bo, believe it or not, zaczęłam to pisać w 2016, kiedy byłam smarkulą z sianem w głowie :)) [teraz jestem bezdzietną lambadziarą] edit: roboty budowlane ruszą w lato 2022 (i się nie zakończyły) edit2: rozdziały 1-19 poprawione tak, żeby były bardziej czytable

<zakończone> Severus Snape już raz stracił przez wojnę kobietę, którą kochał. To dla niej poświęcił całe swoje życie misji doprowadzenia do upadku Lorda Voldemorta. Gdy po wielu latach misja ta wchodzi wreszcie w fazę końcową, na drodze Mistrza Eliksirów staje Juliette, której niespodziewane pokrewieństwo z czarnoksiężnikiem ma stać się gwarantem zwycięstwa. Kanon obowiązuje do śmierci Dumbledore'a. Historia jest alternatywą Insygniów Śmierci. *** Rating M/T - ze względu na sporo dramatu, trudne tematy i miejscami bardzo toksyczną relację bohaterów. Mogą pojawić się pojedyncze sceny erotyczne. *** Przepiękną okładkę wykonała dla mnie @Elusive_Soul której z całego serca dziękuję i polecam! Świat przedstawiony i większość bohaterów należy do J.K.Rowling, której w hołdzie za jego stworzenie dedykuję to fanfiction. © Copyright for text Jasyse / 2020

Opowieść o dziewczynie, która rozbudziła uczucia w dwóch najbardziej skamieniałych sercach: Severusa Snape'a oraz samego Czarnego Pana. Którego wybierze i ile zrobi każdy z nich, by mieć ją u swego boku?

Elēni Targaryen oraz Aemond Targaryen znani z przekazów jako jedni z najbardziej okrutnych i bezwzględnych władców Siedmiu Królestw. Mimo krótkiego panowania pozostawili po sobie trwałe, bolesne piętno. Ich zakazana miłość, choć dawała im ukojenie, okazała się destrukcyjna, prowadząc ich na drogę nieodwracalnej zagłady. Bieg zdarzeń, postacie oraz czas akcji zostały zmienione na potrzeby opowiadania! Wszelkie prawa autorskie są zastrzeżone!

Alicent Hightower zwykła mawiać, że jej córka Maegelle została jej zesłana jako prawdziwy anioł przez samych Siedmiu. Z trochę pulchnymi, różanymi policzkami, delikatnymi rysami i malinowymi ustami, dziewczynka potrafiła oczarować każdego, kiedy tylko zamrugała swoimi fioletowo-liliowymi oczami. Nawet Rhaenyra, mimo iż stroniła od obecności dzieci swojej byłej przyjaciółki, nie mogła odmówić prawdziwego wdzięku swojej młodszej, przyrodniej siostrze. Nazwana nową Radością Królestwa, Maegelle roznosiła wokół siebie aurę delikatności i anielskiego uroku, który sprawiał, że nawet najtwardsze serca topiły się w jej obecności. Jej łagodność i miłość do wszystkich żywych istot, wydawała się niemal nierealna w okrutnym otaczającym ją świecie. Wychowana na przykładną i dobrze usytuowaną młodą damę, Maegelle uchodziła za przykład idealnej księżniczki. Wszyscy, od służby po wszelakich możnych wielkich rodów, uważali ją za prawdziwego anioła chodzącego po ziemi. Wszyscy, poza jej starszym o niespełna rok bratem Aemondem. Aemond nie wiedział, czego bardziej nie lubił w swojej siostrze. Czy to tego, że była tak idealna i uwielbiana przez wszystkich, nawet przez ich ojca Viserysa, który oprócz swojej pierworodnej córki i Maegelle nie zwracał uwagi na resztę swoich dzieci? Czy też tego, że jako jedyny spośród swojego rodzeństwa nie posiadał smoka? Los często bywa nieprzewidywalny. W jednym momencie wszystko może wydawać się pewne, a w następnym wszystko może ulec zmianie. Jedno jednak było pewne. Kiedy jeden ze smoków zaryczał głośnym rykiem, reszta zawtórowała mu, wirując w tańcu. Aemond Targaryen x Female OC House of The Dragon | Fanfiction

Opowiadanie z uniwersum "Ogniem i mieczem" Henryka Sienkiewicza. W dzień, kiedy do Rozłogów przybywa Jan Skrzetuski z żołnierzami, zaproszeni przez Kniahinie Kurcewiczową w ramach rekompensaty za pomoc, wszystko toczy się tak jak powinno. Do czasu, kiedy do drzwi puka tajemnicza kobieta prosząc o schronienie. Poznaje mieszkańców domu, gości, którzy niedawno do niego przybyli, a także jego. Pułkownika kozackiego - Jurko Bohuna.

To co dla niektórych jest darem, dla innych staje się przekleństwem. Każdej zimy, ostatniego dnia grudnia dziewczynki z potężnego sabatu Czerwonego Księżyca, które danego roku ukończyły dziewięć lat stawały przed członkami Wielkiej Rady, aby wziąć udział w rytuale otrzymania Mocy. To właśnie wtedy po raz pierwszy wraz z naznaczeniem znaku na czole i wypiciem kilku kropel krwi Starszych Wielkiej Rady, w ich drobnych ciałach pojawiała się iskra, która pielęgnowana przez kolejne lata pozwalała stać się potężną wiedźmą. Lecz gdy wraz z krwią Starszych nie zostanie przekazana iskra Mocy jej ciało odrzuca mieszankę sprawiając, że staje się ona natychmiastową trucizną, a niewinne dziecko umiera szybko, lecz w niewyobrażalnych męczarniach. Gracelynn po długiej nieobecności wraca do rodzinnego miasta, aby uczcić szóste urodziny siostrzenicy, a zarazem również po to, aby przekonać jej matkę, by ta nie zmuszała małej Rose do udziału w ryzykownym rytuale, który zebrał krwawe żniwo w postaci śmierci najstarszej z sióstr Monroe. Mimo iż lata temu wyrzekła się magii Mocy, gdy usłyszała, że do New Iberii zbliża się największy wróg sabatu, a tuż za nim podąża jego potężne i równie śmiercionośne rodzeństwo postanawia po raz ostatni pomóc sabatowi. W końcu co łączy bardziej niż wspolny wróg? Lecz nie spodziewała się, że po raz kolejny zostanie wciągnięta w grę przebiegłych wiedźm, w której od razu zostanie spisana na straty... Ale czy na pewno? Serdecznie zapraszam do opowiadania fanfiction, w którym pojawienie się Klausa Mikaelsona w życiu Gracelynn Monroe zmienia jej życie na balansowanie po cienkiej granicy między niezapomnianą przygodą a krwawą masakrą.

"- Stworzyłeś coś czego nigdy nie powinieneś Aleksandrze - wyszeptała cicho i zbliżyła się zaledwie dwa kroki - Stworzyłeś coś to stało się dla mnie więzieniem na dekady... „ Dwa serca niegdyś grały w tym samym rytmie, rozumiejąc się bez użycia słów. Przed laty mając tylko siebie. Jednak zostali rozdzieleni przez ciemność, zmienieni przez czas i znów połączeni przez los. Czy po tym wszystkim znów się zrozumieją?

꧁꧂ - Możesz być pierwotnym, hybrydą, ale pamiętaj. Ja jestem niezniszczalna, więc lepiej zaakceptuj swój los i przestań mieszać w moich planach. Zaufaj mi, jestem silniejsza niż ta żałosna grupa z Mystic Falls. Nie chcesz ze mną walczyć. - Czy to wyzwanie, kochanie? - Nie. Ostatnie ostrzeżenie. Spróbuj czegoś takiego jeszcze raz, a przez resztę twojego marnego istnienia będziesz zamknięty w trumnie. Myślę, że twoje rodzeństwo z przyjemnością mi w tym pomoże. ~•♤•~ - Chcesz usłyszeć prawdę? Jesteś najbardziej irytującą osobą, jaką kiedykolwiek spotkałam. Za każdym razem, kiedy widzę twoją twarz, mam ochotę wyrwać ci serce i wrzucić twoje ciało do oceanu. - A jednak wciąż szukasz mojego towarzystwa... - Przyciąga mnie coś do ciebie. Nie wiem, co to jest i dlaczego, ale z całą pewnością twoja obecność może zarówno doprowadzić mnie do szewskiej pasji, jak i przynieść niewyobrażalny spokój. Nigdy nie spotkałam kogoś, kto działał mi na nerwy tak, jak ty. - Chyba oboje wiemy, co tak naprawdę czujesz. - Nie potrafię kochać Niklaus. To jedyny dar mojej rodziny. Nie dbamy o nikogo z wyjątkiem innych Silverston'ów. Tak jest łatwiej, lepiej... bezpiecznej. - Mimo to spędziłaś pół roku, upewniając się, że jestem żywy. - Potrzebowałam cię do rytuału. To wszystko, o co kiedykolwiek dbałam. - Dobrze wiesz, że to nie prawda mój mały czempionie. ꧁꧂