"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

Atılan tokatın sesi hala ikisinin de kulaklarında yankılanırken gözleri bir kez daha buluştu. İlk kez kadının gözleri de adamın öfkesine eşlik ediyordu. Bu adam ona binlerce kötü söz söylemiş, onu her fırsatta aşağılamış, ondan nefret etmiş, iğrenmişti. Bir çok kez ona bağırmış, insanların önünde hareketleri ile kadını rezil etmişti. Ama bu çirkin kadın bir kez bile olsun ona karşı gelmemişti. Ne yaparsa ona boyun eğmiş, söylediği her hakareti kabul edip, umursamamıştı. Bir dakika öncesine kadar. Adamın saniyeler önce söylediği tek kelime kadının varlığını öfkeyle harmanlamıştı. Adam gözlerindeki belirgin bir nefretle karısına bakarken hayatında ilk kez bir kadına vurmak istedi. Bu yüzünü kaplayan gözlüğüyle, üç tane iğrenç beniyle ve her zaman sıkı topuz yaptığı saçlarıyla çirkin kelimesinin hayat bulmuş hali olan karısından bu hareketi beklemiyordu. Hele de çenesini kaldırarak ilk kez ona meydan okuyup o cümleyi söylediğinde adam söylediği söz yüzünden pişman olmaya başlamıştı. Yine de kendinden taviz vermeyerek kadının söylediklerinden sonra arkasını dönüp çıkışa yönelmesini izledi. "Boşanma evraklarını avukatımla yollarım," demişti ona arkasını dönmeden önce. İlk kez ona karşı gelmesi yetmezmiş gibi sahte evliliklerini de bitirmek istiyordu. Üstelik genç adam bu gece evliliklerini gerçek yapmak istediğini itiraf edecekti ama o kelimeyle her şeyi mahvetmişti. Bu kitap 24.01.2000 tarihinde dünyaya gözlerini açmış olan arkadaşım Ş.Lyudmilaya ithaf edilmiştir. Tarih:24.01.2017

"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmiştim. Yüzündeki gülümsemenin aksine içinde öfke var gibiydi. Adama bir kaç saniye bakmış ardından defilede bana gelen mektubun sahibi olduğunu hatırlamıştım. "Siz şu bana not gönderen kişisiniz. Aslında ben o notu kibarca reddetmiştim." dedim nazik bir tonda. Yüzündeki gülümseme anında silinmiş ve tepkisiz bir ifade takınmıştı. "Bende onun için gelmiştim. Notu size kendim vermek istedim. Belki o zaman alırsınız diye düşündüm." "Teşekkür ederim ama bana not gönderen tek adam değilsiniz. Daha önce de dediğim gibi bir ilişki düşünmüyorum iyi geceler." Sözlerimden hemen sonra kapıyı kapatmak istemiştim ama ayağını kapı aralığına koyup yeniden açmıştı. İçimi kaplayan korku ile gözlerine bakarken ceketindeki notu çıkartıp bana uzatmıştı. "Ben reddedilmeyi sevmem. Ayağına geldiğim tek kadınsın ve bu notu almazsan güzel anlaşamayız. En azından içindeki yazıyı okursun." NOT: KİTABIN İÇERİSİNDE ÇOK FAZLA TOXİC KONULAR GEÇİYORDUR. RAHATSIZ OLAN KİŞİLER KİTABIN BAŞINDA BIRAKIRSA SEVİNİRİM. AKSİ TAKDİRDE KABA VE HAKARET DOLU OLAN YORUMLARI TEK TEK SPAMLATMAKTAN ÇEKİNMEM. Başlangıç Tarihi: 23.02.2022 NOT 2!: KİTABIN İÇERİSİNDE BAŞKA BİR KİTABIN KARAKTERİNDEN BAHSEDEN HERKES SESSİZE ALINACAKTIR BİLGİNİZE! #korku1

Güven ve cesaret üzerine kurulmuş olan bir kurumda hiç beklenmeyen biri hain çıkarsa ne olurdu? YADA Değer verdiğin , uğruna her şeyden vazgeçtiğin,o iyi olsun diye defalarca ölümle yüzleştiğin kişi sana ihanet etmişse ne hissederdin? VE YA Milli Gizli Servis'in şah olarak eğittiği, oyunun kilit noktası , bir anda taraf değiştirip oyunu tersine çevirerek seni şah mat ederse ne yapardın? Cevap açıktı .... Silahını kuşanır, en çok sen zarar görecek olsan da Onun eceli olurdun...

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

(Gerçek Bir Hikayeden Alıntıdır) ''Gizli Numara Engelini Kaldır O Telefondan''... ''Bakın notunuzu da aldım ama gerçekten çok iğrenç bir şaka olmaya başladı bu şekilde devam ederseniz durumu polise bildireceğim'' '' Ne oldu gizli numaradan bir haber'mi geldi?''. Sorusuyla durmuştum sahi gizli numara ne olmuştu?

Acımasız bir katilin dolaştığını bildiğiniz bir ormanda kaç gün kalabilirsiniz? Bir grup arkadaşın yaşam mücadelesine tanık olacaksınız. Daha ilk bölümden sizleri etkisi altına alan, acımasızca cinayetlerin işlendiği bu gerilim kitabına bayılacaksımız.

Romantizm'de #45 ••• Jessie Moon için hayatta en önem verdiği varlık, büyükannesi Mia'dır. Hastalığın pençelerine takılan yaşlı kadını hayatta tutmak için elinden gelenler ise kısıtlıdır.. Kurtuluş bileti tek bir şeye bağlıdır. O da hırsızlık. Jessie'nin ummadığı şey, hırsızlık için girdiği evin sahibine gönlünü kaptırmasıdır. Her şey değişecekti; doğru ve yanlışın sınırında karmaşık bir oyun başlayacaktı. Adrian Patrov için önemli olan şeyler kısıtlıdır. Kendi rahatı her şeyin üzerindedir. Aşka inanmayı istemesinin tek nedeniyse, evlilik hayatları boyunca hiç sorun yaşamayan anne ve babasıdır. Kadınlara güvenmeye seçmiş ama pişman olmuştur da. Bir gece gözlerinin içine baktığı kadının kendi evinde elinde kırık bir vazo parçasıyla bulduğu anda hayatının değişeceğine adı gibi emindi. Emin olmayacağı tek şey başına geleceklerdi. Kaderin onlar için planları vardı. Bu karşılaşmada, yara almadan kurtulmak imkansızdı. Belki de «Hayat belirlenen düzende kurulu kalmış bir tuzak, bir kapandı.» Ve kim bilir o kapan daha kimleri kapacaktı? *Nurhayat Turna

Hiç beklenmedik bir anda, soğuk bir adam dahil oldu, sıradan olmaktan sıyrılamayan hayatlarımıza... Sadece onun varlığıyla, bütün hayatımın ipleri koptu ve başıboş kalan kaderim, Kızıl Gözlü Adam'ın varlığıyla şekillendi; ellerinde yoğruldu, gözlerinde boğuldu. Acı çektiğimde bilirdim ki, o da acı çekerdi. Ölümle yüzleştiğimde ise koşar gelirdi. Cehennem çukurunu andıran gözleri vardı. İçine düşüp yandığım, yandıkça harlanan ateşin beni yuttuğu, yaktığı bir kızıllık. Acıların arasından doğmuş olan adam, Mete, tanıdığım en insancıl varlıkken, Acılarla beslenen adam, Albatros, tanıdığım en karanlık varlıktı. Ve her nasıl oluyorsa, İkisi tek bir beden içinde sıkışıp kalmış, Savaşıyordu. İşte bu savaşın ortasında kaldı kalplerimiz... Kah yandı, kah söndü, kah kül oldu ama asla ölmedi, ölümsüzdü! **KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR - KOPYALANMASI YASAKTIR** KBV 17.10.2015-Cumartesi Vampir kategorisinde 1.!!! KİTABIN ESKİ İSMİ KORUMAM BİR VAMPİR'İDİ.

Geçmiş ve geleceğin karanlığı arasında, kibrit çöpüyle aydınlanmış bir hikaye Avcı. Sırların, alınacak intikamların ve her şeye rağmen hayat bulmuş bir aşkın yaşandığı, imkansızlıklarla dolu bir hikaye. Haberdar olmadığı kirli geçmişinin bedellerini ödeyen masum kız değil bir tek acı çeken. Geçmişin intikamı için geleceği verdiği sözlerle yakan bir gencin; bu oyunda temizlenmeyi bekleyen ve ölümün istediği ruhların acı çektiği bir hikaye. Kabuslara sığınmış, özlem duyulan huzurun hikayesi. Bu hikaye, her zerresiyle can yakan Avcı'nın hikayesi. Umutların, kırgınlıkların ve vazgeçmişliklerin keskin kıymıkları benliklerinde en derin yaraları açarken, tüm olumsuzluklara rağmen savaşmayı bırakmayanların hikayesi. Ta ki kendi finallerini yazana dek. Kimi ölü kalplerde, kimi ölü bedenlerde... •●• •İlk yayım tarihi 9Ağustos2014• •●•