"Her kötü uykudan seni uyandıracağım..." -Unutur musun peki? Unutabilir misin gerçekten? +Babaannem ben daha çok küçükken vefat etmiş. Yüzünü hayal meyal hatırlıyorum, şöyle arada fotoğraflardan bakıyorumda insan tuhaf oluyor. Bana çok emek vermiş. O büyütmüş beni. Seni bu kadar çok seven bir insana, bir kere bile sarılamamak çok tuhaf bir duygu. -Yani? +Yani, işte unutamıyor insan. Yaşadığı, yaşattığı anılar unutturmuyor insana hiçbir şeyi. "Şimdi nerde bir rüzgar esse... Sus diyorum, sus. Onun yokluğuyla üşütme..."