Bazen Sonbahar gibidir hayat. Yorgun, solgun ve de hüzün doludur. Bazen tüm dünyayı yutacak kadar kalbinde koca bir boşluk gibidir. Bazen de içine hiç sığdıramadığın eskitilmiş, yıpratılmış kendinden çalınmış anıların gibidir yada sahte yüzlerin içinde yaşanan bir oyun gibidir. Tattığın yalnızlık gibidir, daha da ötesi bazen kuru bir yaprak gibi insanı gönülden gönüle savuran bir yel gibidir, bizim sana karşı koymamız ne mümkün! Yarım kalmış bir hikaye bu....zamana teslim ettiğim BEN gibi, aklımı başımdan alıp giden SEN gibi. ÖLMEK sadece bir eylemdi ! Geride kalmak ise yarım kalmış bir hikayeye son noktayı koyabilmek için kan revan olabilmekti. Geride kalmak.... özlem dolu bir uykunun diplerinde yada zaman denilen dizelerde kaybolup hasret çekebilmekti. Çektiğin acıyı gizleyebilmekti. Geride kalmak.....gidenlerin ardından vedalaşabilmekti yada her sonda yeniden başlangıcı bulabilmekti. Kısacası geride kalmak karanlığın içinde tek başına yolunu bulabilmekti. Şimdi ise vakit ikinci el cümlelerin itiraf vaktiydi. Geçmişin kabuk tutmuş yaralarını yolup yeniden kanatabilme vaktiydi. Sebepsiz sevgilerin, şartsız teslimiyetlerin her şeye rağmen düşlerinin peşinden koşup her defasında dizleri kan revan içinde kalanları dinleme vaktiydi. Şimdi zaman Dipsiz kuyularda yusuf olabilme vaktiydi. US⭐️LANMAZ

Herkes tarafından sevilen, güzel ama kendine bakmayan ve bakımsızlıktan çirkinleşen bir genç kız ya kendisiyle dalga geçen yakışıklı ve popüler birine aşık olursa?

Neşeli, herkese sevecen şekilde yaklaşan bir kızdı Hilal Çağan. Çok sevdiği çocukluk aşkı, en yakın arkadaşları ve ne kadar tartışsa da hep yanında olan bir ailesi vardı. Kısacası, herkesin rüya diye düşündüğü bir hayata sahipti. Ama herkesin imrenerek baktığı hayatı tek bir günde başına yıkıldı Hilal'in. Önce babasını kalp krizinden toprağa verdi. Sonra da çok sevdiği o çocukluk aşkı onu terk etti. Ve tam beş yıl sonra o çocukluk aşkı geri geldi. Mert Pakman... Her şeyi karıştıran ise Mert'in geri gelmesi ve Hilal'in intikam hırsı oldu. Ama işler hiç de düşündükleri gibi gitmeyecekti. Peki bu savaştan hangisi galip çıkacaktı? Mert mi Hilal mi yoksa aşkları mı? Gözlerine baktığımda içimin büyük bir öfkeyle dolu olduğunu hissettim. Beni terk ettiği günün hatıraları aklıma doluşurken içimdeki o öfke ve kızgınlıkla ellerimi yumruk yaptığımı farkettim. Derin nefesler alıp kendimi az da olsa sakinleştirdiğimde "Buraya neden geri geldin?" diye sormayı akıl etmiştim. O bana cevap verdiğinde ise sesi iliklerime kadar işlemişti ve tek değişen şeyin fiziksel özellikleri olmadığını o dakika anlamıştım: "Seni geri kazanmaya geldim, küçüğüm."

Aleyna'nın yaz tatili için doğduğundan beri, bir kez bile görmediği amcasının yanına gönderilmesi ve onun üvey çocuklarıyla tanışmasıyla başlayan kardeşlik, arkadaşlık ve biraz da romantizmle dolu bir hikâye...

Küçük kız, sekiz yaşında kalbindeki birini kaybetti. Yıllar sonra acısı hala geçmemişken bu seferde annesini kaybetti. Küçük bedeni ilk önce rüzgâra yakalanmıştı ancak peşinden fırtına gelerek tüm hayatını alabora etti. Gökyüzüne yükseldim dediğinde denize düştü. Yüzmeyi bilmiyorken kurtulmak için bir el aradı. Onu bu mahvolmuş hayatından kurtaracak temiz bir el ararken o karanlığın içinde ki kanlı eli tuttu ve o zaman geri kazanabilme ihtimali olan çocukluğunu kaybetti. Elinden çocukluğu alındı ve silah verildi. Korkudan titreyen küçük elleri silah tutmak istemiyordu. Sıcak yuvasını istiyordu ama artık oraya geri dönemezdi. Götürüldüğü yerde yeni bir hayata başlamak zorundaydı. Orası, R.A.M.'dı. İtalya'nın gizli birimiydi. Burada; ülkene nasıl hizmet edeceğini, nasıl ayağa kalkacağını, düzgün bir şekilde yürümeyi, düzgün bir şekilde konuşmayı ve kendini koruman için yapman gerekenleri öğretirken aslında; İnsanları nasıl kandıracağını, Bir silahla insanları nasıl öldüreceğini, Ellerinle birini nasıl öldüreceğini öğretiyorlar. Hepsi birer askerdi, suikastçıydı. Operasyonları başarı ile bitirirsen ülken sana minnettardı, itaat etmezsen ölüm hemen ensende olacaktı. Küçük kızımız bir suikastçı olmuştu. Elleri silahla bir bütün haline gelirken, dilinde birden fazla yabancı dil, zihninde pek çok yalan ve teknoloji becerisini bulunduruyordu. O en iyisi olmuştu. Babasının onu yalnız bırakmasının intikamını almak için itaat etmişti. Fakat babasının öldüğü gün her şey değişmişti. R.A.M.'ın kendi elleri ile hazırladığı silah bu sefer onları hedef almıştı. Artık kaçak bir ajandı. On dört yaşında ki masum küçük kız değildi. Aksine elleri kana bulanmış, değer verdiği kişiler dışında herkes için soğukkanlı ve kalbinde ki masumluğu kaybetmiş bir katildi.

Ben Ada.Gün içinde normal,sessiz,dersten derse koşturan bir kızken;geceleri kafes dövüşleriyle uğraşan bir manyağım.Evet manyak.Herkesin yaklaşmaya korktuğu bir manyaktım ben.Bu yüzden hiç arkadaşım yoktu.Ama iyi olansa bu durumdan şikayet eden de yoktu.

Aşık olmak bir suçtur, Dövüşmek ise bir özgürlük. Dövüşçü olmak, sadece dövüşmek anlamına gelmiyordu. Dövüşçü olmak öleceğini bile bile ölüme yürümekti. İki seçenek vardı; Ya ölürsün, ya da öldürürsün. Son yumruk galibiyetti, belkide sadece ölüm. Acıya meydan okumuş bir adam, Acıya aşık olmuş bir kadın. Kendilerine 'Asiler' diyen bir grup dövüşçü, daha kötü olmak için eğitiliyor. Atılan her yumruğun daha sert olması için çabalıyor, zorlu bir disiplinden geçiyorlar. Ve en büyük eğitimleri ise; aşk. Kapak Tasarımı; Pen_Queen' Teşekkürler!

İnsan sevmemekten korkar mı hiç ? Korktum. Hem de hiç korkmadığım kadar.

Standart hayatının sona ermesiyle karanlığına çekilen canlar... Bir insan ne kadar umursamaz, ne kadar güçlü olabilir? Ya da insanın acı veya umursama sınırı nedir? Öğrenmek zor değil... Karanlığıyla aşkı, arkadaşlığı, düşmanlığı tadan Tuğba'nın hikayesi... 'Hadi sev' dedi kader... 'Sonra da kaybet...'

(Gerçek Bir Hikayeden Alıntıdır) ''Gizli Numara Engelini Kaldır O Telefondan''... ''Bakın notunuzu da aldım ama gerçekten çok iğrenç bir şaka olmaya başladı bu şekilde devam ederseniz durumu polise bildireceğim'' '' Ne oldu gizli numaradan bir haber'mi geldi?''. Sorusuyla durmuştum sahi gizli numara ne olmuştu?