" NEDEN SADECE BENİ SEÇTİN" diye soludum nefretle "Yeni kişiler geldi onlar varken niye benle uğraşıyorsun ?" "Cevap ver " diye bağırdığım anda kaşlarını çattı. Bana bir adım yaklaşıp bir eliyle çenemi tuttu.Çenemi geri ittirip duvarla onun arasında kalmamı sağladı ve bana bakmaya başladı. Sinirli bakışları beni ezip geçerken "Bana bağırılmasından hoşlanmam .Bir daha bana bağrırsan olacakları düşün "dedi ve kapıyı çarparak odayı terketti

açelya çiçeğini bilirmisiniz ? kuzey bölgelerinde yetişir. bizim açelyamızda izmirde buldu kuzeyini. yanlışlıkla tanışmaydı onlarınki? ozaman size soruyorum..kendinizi hazırlayın "tesadüfen arkaplanda çıktığınız bir fotoğraf sayesinde ruh öküzünüzü bulsanız ne yaparsınız ?

Bir okul; sadece doğaüstü insanların olduğu. Ve biri; araya kaynamış bir insan.

Tüm insanlar hayalperesttir. Tabi sadece çocukken. Çocukken herkes süper kahraman olmak ister, değil mi? Sonra bazıları astronot veya bilim adamı gibi hayallere kapılırlar. Sonrasında ise büyüdükçe bu hayaller avukatlık, mühendislik gibi basit hayallere dönüşür. Bu meslekleri küçümsediğimden dolayı değil. Sadece çıtayı aşağıda tutmak... Her insanın başına gelen bir şey değil mi zaten? "Çoğu insan gerçekleşmesini istediği hayalleri kurar. Gerçekleşmeyecek(?) hayaller kuran insanlara hayalperest diyorlar sanırım, ve ben de bunlardan biriyim. Ama umrumda değil bu benim. Ben hayal kurmanın felsefesini tamamen kavramış biriyim. Bana göre hayal kurmanın asıl amacı, o an hayal kurmaktan alınan mutluluğun keyfini çıkartmaktır. Eğer gerçekleşip gerçekleşmeyeceğine kafayı takarsak, o anki mutluluğu nasıl yaşayabiliriz? Gelin, zihnime bir yolculuk yapalım. Yalnız sizi uyarmalıyım, derinlere inmeyin. Çünkü eğer biri benim zihnimi okumaya kalksa bu intihara teşebbüs olurdu. Ben Peter, hayal dünyama hoş geldiniz..."