Sen hiç dar ağacı diktin mi zihnine? Her gece kana buladın mı zihnini? Zihninde ki cesetlerin kokusuyla yaşamak nasıldır bilir misin mesela? Peki inanıyor musun bir gün zihnindeki diyarda kışın bitip baharın uğrayacağına? Ben inanıyorum bir gün eskisi gibi çiçeklenecek zihnim, biri açacak zihnimin kapılarını ve bahar meltemi alacak ceset kokusunu zihnimden. Eskisi gibi çiçeklenecek diyarım. Ellerime yazdım ben bu inancımı semaya açtım görsün diye ilah ve sonra bir yağmur yağdı silindi avucumdaki umut yazılarım, bir el uzandı parmaklarıyla yeni umutlar kazıdı avucuma ve sonra hiç bir yağmur yıkayamadı avuçlarımı... 'Zihninin odalarında bir kapı aç. İçeri girsin sesler. Hisset sende çaresizliği. Çare olamadı bak kimse.' Bir mezar açıldı bir sürü cinayet işlendi. +TÜM HAKLARI ZİHNİMDEKİ ODADA SAKLI+