Mutsuzuz genelde dime? Her şeyi unutmak hatırlamamak isteriz böyle olunca sanki her şey geçecekmiş gibi... Bir anlık unutmak geçtiği veya senin artık bir şeyleri aştığın anlamına gelmez. İlk olarak geçmişini kabul etmeli ve kendini affetmelisin... Hatalarınla yüzleşmeli, bunlar için kendini suçlamayı bırakıp ilerdeki yaşamında sana tecrübe kazandırdığını anlamalısın... Unutma; Acı veriyorsa geçmiş,geçmemiş demektir... (Sen, ben, o, biz hiç fark etmez bundan sonra kendimizi suçlamak yerine affedip kabullenmemiz ve geçmişi unutarak geleceğe yönelmeliyiz) Önündeki hayat, arkandaki hayattan çok daha önemli...

Simsiyah bir sayfanın üzerinde duran bembeyaz noktaydı o. O kadar kusursuzdu ki. Ah kimi kandırıyorum; o beyaz olamıyacak kadar siyah, kusursuz olamıyacak kadar da kusurluydu. Ama yanılıyordum o kusurlu olmasına rağmen kusursuzdu. Ben ise siyah olamıyacak kadar beyaz, Beyaz olamıyacak kadar da siyahtım. Ben siyahla beyazın arasında varolmuş bir kusurdum. Ben beyazın masumluğuna inanıp, Siyahın karanlığına kanan bir zavallıydım. Ben araftım. "Siyahta kusur aranmazdı, Beyazın da zaten kusuru olmazdı."

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...