ISSIZ ADAM "Kıpraşmayı kes Ada..." "Demesi kolay... Burası çok rahatsız," derken adama hakaret ettiğinden habersiz, huysuzca inleyerek "Kalkamıyorum..." diye hayıflandı. Yekta alnındaki ince teri belirtircesine kaşlarını çatarak derin çizgiler oluşturduğu tenini kırıştırdı. Elleri genç kızın zarif hatlara sahip olan yanlarını buldu ve hafifçe kıpırdattı. Ada uysalca sessiz emre itaat etti ve usulca kalkmak isteyince ayağı uzun etekliğine takılıp sert bir şekilde adamın kucağına gerisin geri oturdu ve tıpkı kendisi gibi Yekta da garip bir şekilde inledi. Ada acısı geçince adamın sesine tepki olarak endişelendi, "İstemeden oldu.. Valla canını mı yaktım.. Bir yerin mi acıdı..." derken adam gözlerini sıkmış, dişlerini gıcırdatarak küfrediyordu. Ada adamın edepsiz küfürlerini duydukça kızarmayı geçti renkten renge girerek, "İstemeden oldu diyorum, ne kızıyorsun..." diye ağlamaklı sesiyle fısıldarken, Yekta kasıklarının üzerinde vahşi bir kedi gibi hırçınca kıpraşıp duran kızı elleriyle kucağına sabitledi ve hırsından kudurarak "Yeter artık, kıpırdanmayı kes yoksa elimden bir kaza çıkacak..." diye tısladı. "Ama bu odun parçası canımı yakıyor..." dediğinde Ada masumca, huysuzca kalçasını kıpırdatarak yerinden doğrulmaya çalıştı ve adam öyle bir sesle nefes aldı ki, kız gerçeği kavradığını belirterek yutkunurken, artık ölse nefes almazdı... Ve bedenindeki güç anladığı gerçekle iradesinden çekilince, aynı sertlikle tekrar aynı yere düştü. Lanet olsun... Üç kere değil bin kere lanet olsun! İşte şimdi hapı yutmuştu!

Maya aşk acısı nedeni ile topukları poposuna vura vura kaçtığı ülkesine ani bir kararla geri dönmeye karar verir! Bu sefer öcünü alacaktır! Ama önümüzde ufak bir pürüz vardır: Raul (Pürüz mü? Böyle pürüz dost başına desem yeridir...) Çapkın, yakışıklı ötesi ve her kadına futbolu izlettirme potansiyeli olan bir futbolcu. Bir yanda oyunu kurallarına göre oynamak konusunda usta olan, yıllardır futbol liglerinin yanı sıra kadınlar arasında da hayli ün salmış ukala Raul, bir yanda Maya'nın eski nişanlısı Mert ve arka fonda ise öç alma sürecindeki dâhiyane (!) planın tasarımcıları Malya'nın çatlak kız grubu: Ceyda, İrem ve Serra. Varşova'da başlayan, İstanbul'a uzanan ve Barselona sokaklarını arşınlayan aşkın ve komedinin iç içe geçtiği eğlenceli bu hikâyede Maya'nın inadının mı yoksa Raul 'ün "cool"luğunun mu kazanacağını okudukça göreceğiz.

Fırat bencildi, İsyan Çiçeği asiydi, lakin kaderleri bir yazılmıştı. İkisi birbirine aitti, ayrılık ölüm getiriyordu...

Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

Bir türlü işe giremeyen ve bu yüzden evliliğe giden ilişkisi biten ziraat mühendisi genç bir kadın; Çiçek. Varlıklı bir aileye mensup, vaktiyle de oldukça yakışıklı olan genç bir adam; Ender. Güzel ve hayat dolu bir kadının, yaşama sevincini kaybeden bir adamın hayatına getirdiği baharın hikayesi bu. Güzel ve Çirkin'in yeniden yazılışı. Hem de sıcacık bir köy masalıyla...

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Yetimhanede büyüyen Rüya'ya masal gibi bir hayat vadeden Aras Karahanlı bu masalın aşk kısmını eksik bırakmış, Rüya'nın masalına "bir parça masal" demiştir. Aşk tamamlandığında ise gerçekleri öğrenen Rüya Aras'ı çok sevdiği halde terk etmiştir. Bir Parça Masal kitabının devam kitabı olan Bir Parça Masal 2 Aşk'ta masal kaldığı yerden devam ediyor. "Gitme!" Söylemeseydi ölürdüm, söyledi yine öldüm.

"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?" ☙ ❧ "Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zorunda kalıyorum!" ☙ ❧ "Beni hayata döndürecek kadın o mu? Ona dönüp bir baksana! Hiç bana benziyor mu? Birbirimizin ne kadar farklı olduğunu göremiyor musun?" ● O Kuzgun'du. Kuzgunlar gece gibi siyah olurdu. Gecenin karasını kanatlarında taşır, yüreğini de siyaha boyayan duygular gözlerinden okunurdu. Asla acısını belli etmez, asla gün ışığına aldanmazlardı. Aşkın varlığını dahi bilmezler, onu görmek ve solumak istemezlerdi. Karanın rengini almış ruhları, bir sis gibi hareketlerine yayılırdı. Kuzgun yakardı; siyahıyla, gecesinin acısıyla, sevişiyle ve acısıyla. O ne kadar siyahsa, ben o kadar beyazdım sanki.Gece gibi kara bakışlarına bakıyor ve görsün istiyordum. O kadar derin, o kadar koyu ve o kadar çok şey anlatan bir bakıştı ki, içim titredi. Peri'si olarak ona tutunmak, o bakışlardaki acıyı ve çaresizliği ondan alıp sonsuza kadar yok etmek istedim. Bana ihtiyacı vardı ve bunu dile getiremiyordu. Çünkü çok gururluydu. Çünkü gururun onu koruduğunu düşünüyordu. Oysa gurur, bizi hayattaki güzel şeylerden alıkoyuyordu: cesaretli olmaktan, korkusuz olmaktan, sevmekten. Ona, "Yeter artık," diye fısıldamak istedim. "Görmelisin artık beni. Ve teslim olmalısın..." Ama hiçbir şey diyemedim. Biz kelimeler hakkında ne bilirdik ki? Ve duygular hakkında? Konuşamayacak kadar yoğun duygular boğazımızda düğümlenirken titrerdik ancak dil kemiğe bürünüp de söze gelmezdi. Su bütün sızıları dindirirdi ama suyun sızladığını kimse bilmezdi. Gözlerimi kapatmak istedim. Suyun sızısını içimde hissetmek istedim. Sızılarımı dindirebilseydi, ona ne derdim? AŞK SERİSİ 4. KİTAP

"Hiçbir yenilgi böylesine görkemli, hiçbir zafer böylesine acınası olmamıştır!"