Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...
Şahsenem.. Ey saklı mabedimin leylak kokusu; Bu gece senden bir parça gerek bana, İpek saçlarından bir tutam mesela ve Senden hayır gelmez bilirim.. Rabb'im, lûtfunu beklemekteyim.. Şahsenem.. Şen şakrak hallerimi sil gözlerinden, Yapmacık tebessümlerimi sil! Bildiğin gibi değilim ben, İyi değilim, hiç iyi değil...
Kimse duymasın bilmesin diye sessiz ağlıyor insan bazen. Gece yarısı kimseyi uyandırmadan yağan o yağmur gibi. Kimse bilmez yağıp geçmiştir. Sabah kalkıp pencerenizi açtığınızda içeri giren o tatlı soğuk esinti ve kokudan anlarsınız yağmurun yağdığını. Bu kitabı okurken alacağınız o esintiyle diyeceksiniz ki; ...
'' // Bizler; Süreya'nın, Turgut'un, Can'ın, Nazım'ın torunlarıyız.. Şiirimizi; sürgün, küfür, hüzün ve özlem ile yoğurduk.. // - Mert Caner '' Unutma, Şiir kitapları bitirilmez . #ŞiirSonsuzdur