Alicja spędziła półtora roku, żyjąc na własną rękę. Kiedy do pełnoletności brakuje jej zaledwie drugie tyle, jej matka przypomina sobie nagle o jej istnieniu i sprowadza ją do siebie - do niewielkiego, robotniczego miasteczka w zachodniej Anglii. Niestety, oczekiwania rzadko pokrywają się z rzeczywistością. Kiedy dziewczyna niemo krzyczy o pomoc, wreszcie znajduje kogoś, kto chce jej wysłuchać. Historia dziewczyny, która musi zostawić wszystko, co ma - dom, pola, na które potrafiła patrzeć godzinami i hasające po nich dzikie króliki, które zawsze uciekają przed wyimaginowanym niebezpieczeństwem. Jedyne, czego pragnie, to normalne życie, którego nigdy nie miała. Jednak to, co ją czeka, ani trochę nie przypomina normalności. Historia o rodzinie, cierpieniu, smutku, ale także radości, sukcesach, wzlotach i upadkach. Historia o miłości, która czasem jest tuż obok, chociaż nie potrafimy jej dostrzec. Historia o miłości, która potrafi pomóc. ______ Najwyższe notowanie: #31 w Dla nastolatków

„Od kiedy skończyłam dziesięć lat, codziennie widzę swoją śmierć. Nie, poprawka. Ja ją codziennie przeżywam na nowo w innych wydaniach". Boję się, że ta samotność w końcu odwróci się w moją stronę i biorąc mnie delikatnie za dłoń, poprowadzi ze sobą. Boję się, że razem z nią nie dotrwam do świtu. Na początku każda historia zaczyna się niewinnie, niemalże sielankowo. A potem nadchodzi chaos, który niszczy, szkodzi i burzy. I kiedy myślimy, że ten chaos działa bez sensu, to nagle... nagle okazuje się, że nawet w chaosie istnieją powody, konsekwencje i coś, co nadaje mu sens. #1 umieranie (xd) 2014. W trakcie poprawek. 2021.

W księgarniach od: 26.10.2022 r. Jossie Roden jest uczennicą ostatniej klasy liceum w Richmond. Ma przyjaciółkę Holly Willstone i... sypia z Lukiem Prestonem - chłopakiem, w którym jej przyjaciółka się podkochuje. Dziewczyna sama nie jest pewna, jak wplątała się w cały ten bajzel. Przecież nienawidzi Luke'a... odkąd pamięta. Znają się od lat i on zawsze starał się uprzykrzyć jej życie. Fakt, że jest niesamowicie przystojny i to ten Pan Popularny w szkole, ale co z tego? Przecież go nienawidzi a w dodatku jej przyjaciółka się w nim zadurzyła, choć na razie bez wzajemności. "Nie zamierzałam go "zdobywać", nie potrzebowałam tego, bo to była gra Holly. Ona chciała planować z nim przyszłość, chodzić na randki i robić inne bzdety, które robią pary. My tylko... Przespaliśmy się ze sobą. Raz, może dwa... Bo czasem ludzie, którzy się nienawidzą sypiają ze sobą, prawda? Bo czasem granica między nienawiścią, a miłością się nie zaciera, prawda? Bo czasem to nic złego wylądować w łóżku chłopaka, w którym twoja przyjaciółka jest do szaleństwa zakochana, prawda?" grafika z okładki: ig: @wierzewska_czyta

26 kwietnia 1986 roku wybuchł reaktor elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Oficjalnie zginęło zaledwie kilkanaście osób, ale nieoficjalnie wiemy, że ofiary liczy się w tysiącach. Skażenie objęło ogromny obszar, a jego skutki odczuwamy po dziś dzień. Dwadzieścia lat po tej katastrofie miał miejsce kolejny wybuch w elektrowni - pogłoski mówią, że przeprowadzano tam tajemnicze eksperymenty. Promieniowanie jonizujące siało spustoszenie: ludzie i zwierzęta ulegli mutacjom, pojawiły się liczne anomalie i przerażające zjawiska. Wojsko zabezpieczyło teren w promieniu 30 kilometrów, tworząc zamkniętą, strzeżoną strefę zwaną 'Zoną'. Dwa lata później, tym razem z nieznanych powodów, następuje kolejny wybuch. Po jakimś czasie do Zony docierają stalkerzy - śmiałkowie poszukujący artefaktów, dziwnych przedmiotów i skarbów, które chętnie kupują ludzie z zewnątrz. Jednym z nich jest Aleksiej. Od lat mieszka w obozie przy Szarym Lesie, gdzie wiedzie spokojny żywot z daleka od niebezpieczeństw Zony. Pewnego dnia dowiaduje się, że jego ojciec nie zginął, tak jak pierwotnie przypuszczał Aleksiej, lecz uciekł. Młodzieniec postanawia więc wyruszyć w Zonę i go odnaleźć. Czy Aleksiej przeżyje w tym niebezpiecznym świecie i odnajdzie ojca? W co tak naprawdę był zamieszany jego rodzic i dlaczego za młodzieńcem ruszają najemnicy, którzy chcą go zabić? 'Zaskoczył mnie bardzo styl autorki. Nie spodziewałam się tak dobrze napisanego i dojrzałego opowiadania. Błędy ograniczone do minimum, ciekawe dialogi, trafne opisy i historia, która wciąga nawet tych, którzy nie gustują na co dzień w post-apokaliptycznych klimatach literackich.' - leemos_libros | Znajomość gry S.T.A.L.K.E.R. NIE jest wymagana do odnalezienia się w fabule. | #3 w s-f 10.09.2016. #4 w s-f 24.07.2016, 31.07.2016 #5 w s-f 29.04.2016... Bo to raz było #4 czy #5, już nie liczę ;) Okładka od @cursedpsychopath. Dziękuję!

Za kolejnym blokiem, zakrętem, za kolejną uliczką czekają ludzie o beznamiętnych twarzach. Wyprani z emocji, zupełnie zdrowi na umyśle Zimni. Czasem trafisz na Ciepłego. Rozpoznasz go po tym, że nagle wyprostuje brwi i uda obojętność, zgasi iskierki w oczach w ułamku sekundy. Zrówna krok z jakimś Zimnym, zniknie za jego plecami i nie pozwoli ci się zaczepić. Zagłębiając się w kolejne zakątki Thydo, w końcu trafisz na mur i bramę, która otwiera się tylko na naprawdę specjalne życzenia. Odwrócisz wzrok, wybierzesz inną drogę, wyprostujesz brwi, schowasz się za czyimiś plecami. Nie pozwolisz się zaczepić. Też kiedyś miałam klapki na oczach. Spadły, kiedy znalazłam się po drugiej stronie muru i brama trzasnęła za moimi plecami. Pamiętaj, piekło też jest Zimne. Cudowna okładka (c) @lyssomara #5 w science-fiction - 09.05.2018r. #3 w dystopia - 11.05.2018r. #2 w science-fiction - 12.05.2018r.

W pewnym momencie po prostu chyba przestaliśmy zwracać uwagę na to, że nam się nie może udać. Miłość uczyniła nas ślepymi i naiwnymi. To nas najbardziej zniszczyło. Bo tak naprawdę dopiero po jego stracie uświadomiłam sobie, jak cholernie brak mi go w moim życiu. 'Cos' I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it'