Küçükken hayran olduğu adama, ileride aşık olacağını bilmiyordu. Aşk iksiri değildi onları birleştiren. Aşk yağmuruydu.. 💚🌧️ Texting # 1; 14.02.25 Sevgi # 2; 04.05.25 Romantik # 3 ; 05.05.25

Hiçbir kadını kıyafetiyle, saçıyla başıyla yargılamayacaksın... Gün gelir yargıladığın o kadının ayaklarına kapanmak zorunda kalırsın. Ön yargı; Hayata kirli bir camdan bakıp her şeyi kirli bilmektir. Bu hikaye de bir kadına yapılan ön yargının en çirkin halini okuyacaksınız. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

//TAMAMLANDI\\ (Kitap baştan düzenlenip yazılıyor. Giriş, bir ve ikinci bölüm yayında olsa da tamamen düzenleme zamanı yazın. Bu yüzden daha geç yüklenecek bölümler.) Bir kar tanesi kadar beyazdı genç kızın dünyası, çamur sıçrattılar güzel hayallerine. Evlilik gibi güzel bir bağı töreye kurban ettiler; fakat o kurban olacak biri hiç değildi. Belki kabul etti, lakin hiçbir şey bitmiş değildi. Geleceği için her şeyi göze almış, dik başlı kız. Sevdiği kız için geleceğini çöpe atmış, gözü kara delikanlı.

Avukat Hevidar Evin Şahin. Baran Korkmazbey'in hikayesi. Avukat Hevidar Evin'in, Baran Ağa'yı kurtarmasıyla hikaye başlar... ^^^ **Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *

Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi. Bu nazlı bir sevdanın hikayesi... NAZLI & YUSUF "Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."

**Tamamlandı** Saçlarımın üstüne bastırdığı dudaklarının kuvveti arttı, "Küskün kız çocuğum." Tüm anlattıklarıma ağlamamıştım da tek cümle yarmıştı göğüs kafesimi. "Göğün bütün yağmurlarını taşıyan gözlerini severim." *** Bu hikaye olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içermektedir! Tüm hakları saklıdır.

Asistan-patron kurgusudur! (Tamamlandı) Dudaklarının varlığını dudaklarında hissediyor, teninin sıcaklığını teninde hissediyordu. Bedeni üzerinde kurduğu hakimiyeti varlığını sürdürürken, kendisini nasıl bir ateşin içine attığın farkında bile değildi. Arden MAHİZER. Kendisini alt üst edecek bir enkazdan kurtulduğunu sanarken, kor gibi yanan dört ateşin arasında yanıp kül olacağından bihaber, sığındığı limanda kendisini bekleyen büyük bir fırtınanın olduğunu bilmiyordu. Hayata dair tek bir umudu bile kalmadığında, kendisini sürüklendiği uçurumun başında bekleyen bir ışığı ve bu ışığın kendisini yakıp kavurmasını beklemiyordu.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi. Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi. •🌿🤎• "Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsak bir kez bile dokunmamaya razıyım." dedi. Buna benzer anları defalarca yaşamasına rağmen her seferinde gerçekmiş gibi heyecanlanıyordu. "Hayal görmüyorsun." "Hayır, hayır, hayır sen gerçek değilsin. Gerçek olamazsın hayalsin sen." Gözlerini kapatıp elleriyle yüzünü sildi. Tekrar gözlerini açtığında yok olacağını düşündüğü silüet hala karşısında duruyordu. "Ben sana geldim ama çok geç kalmıştım. Öl...dü dediler. Bir mezar gösterdiler ben o mezarı yuvam bildim. Huzurla uyu diye menekşelerle kapladım mezarını. Hayalsin sen, sadece hayal." Başını dikleştirdi, gözlerini Hazar'ın gözlerine sabitleyip kelimelerin üzerine bastırarak cevapladı Hazar'ı, Dilem. "Ben hayal değilim, Hazar Arslanoğlu." "Yaşıyorsun Dilem... Sen yaşıyorsun, Dilem sen yaşıyorsun." "Evet, sana inat, babama inat ölmemi isteyip beni uçurumda terk eden herkese inat yaşıyorum."