çok doğal bir olaydı bizim için, zaten fazla eşyamız olmadı hiç bir kaç kişisel eşya bigibletler filan. ve hiçbir şehre ait hissetmedim kendimi. hep lojman şekli evlerde kalıyorduk. taşınmak oyun gibiydi bizim için hep. ve yine bilmediğim görmediğim o az sayıda kalan şehirlerden birine taşınıyorduk. benim hikayem bu...
Seviştiğim son adamdan bahsediyordum..Onu cezalandırmamam için daha çok acı çekmeyi yeğlemişti. Fakat ustalığım onu uykudan gözleri kapanırken bile benimle sevişmeye itmişti. Ah, ruhu orospu adam..Bir insan kollarımda ölürken ilk defa panikledim. İlk defa bir insanın ölmemesini istedim. Ve binlerce yıl sonra ilk defa...
"Biz her zaman farklıydık. Normal diye bir kavram bizim hayatımızda hiç var olmamıştı. Zıttık, birbirimizle uyuşmuyorduk. O siyahsa ben beyazdım. O karanlıksa ben aydınlıktım. O soğuk bir kış rüzgârıysa ben ılık bir yaz esintisiydim. Biz Ateş ve Su'yduk. Evrende bilinen en büyük zıtlıktık. Belki birlikte olmamız bile...
Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!
En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi v...
