Parmaklarım klavyenin üzerinde gezinirken fazlasıyla heyecan yapmıştım. Nefesimin kesildiğini hissediyordum. Derin soluklar almam bile dahi faydasızdı. Ellerim titremeye başlamıştı. Ah ne oluyordu bana böyle? Alt tarafı bir soruydu. Yazacaktım ve bekleyecektim. Kendimi sakinleştirirken bile heyecan yapmam tuhaftı. Sel...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...