Aden Sare, bir yaşındayken gerçek ailesinden kaçırılır ve bir çift tarafından evlat edinilir. Üvey ailesi onu sevgiyle büyütür, hiçbir zaman sevgilerini eksik etmezler. Fakat aniden yaşanan bir trafik kazası, Aden Sare'nin dünyasını altüst eder. Ailesinin ardından ona bıraktıkları bir mektup, hayatının en büyük sırrını taşımaktadır. Ancak Aden Sare, bu mektubu okumaya cesaret edemez. Gerçeklerle yüzleşmekten korkar. Yeni bir başlangıç yapmak için taşındığı Ankara'da, geçmişiyle yüzleşmesine neden olacak büyük sürprizler onu beklemektedir. Diğer yanda ise Dağhan ailesi, yıllardır kaybolan kızlarını aramaktan asla vazgeçmemiştir. Kızına hasret kalan başarılı amir Aslan Dağhan, her şeye rağmen pes etmez. Bir gün, kader yollarını yeniden kesiştirecektir. > Bazı mektuplar geçmişi anlatmaz, kaderi değiştirir.

Bazı sevgiler sınar, bazı sevgiler imtihan ederdi. Zorlukları aştırır, güçlü diye bilenen insanları yerle bir ederdi. Allah imtihan ettiği kullarını sonunda murada kavuştururdu. İyi peki ya Zerda bunca zamandır hayalini kurduğu o murada erişebilecek miydi? Zerda Diyarbakır'dan Ankara'ya uzanan bir imtihanın içerisinde kendini bulacaktı ve bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Klişelerden uzak gerçek aile, abi ve asker kurgusudur. :) Bu yıkım hepsinden büyüktü, yerle bir olan şehirlerin yanında ben de yıkılmıştım. O enkazdan çıkmıştım ama öğreneceklerimden sonra hiç çıkmamış olmayı dileyeceğimden bihaberdim. Depremde hayatı altüst olan bir kız. Evi yıkılan, enkaz altında kalan bir kız. Hayatı yıkılan, yine enkaz altında kalan bir kız. Yıllarca kendisinden saklanan gerçekleri öğrenip bu defa kendisi yıkılan bir kız. ... Ben Naz Günay, bu gece sıradanlığından şikayet ettiğim hayatımın sıradan olan son günü olduğunu bilmeden gözlerimi yumdum.

tamamlandı Altan&Hazal Sabah her zamanki gibi çalıştığım okula gitmek için yürüyordum. Çalıştığım okul ve evim arasında çok bir mesafe yoktu, o yüzden arabam olsa da yürümeyi tercih ediyordum. Tam bir dönemeci döndüğümde biraz uzakta olan bir köpeğin bana doğru koştuğunu görüyorum. İyi de ben köpekten çok korkardım. Gerisin geri geldiğim yolu koşarak dönüyordum. O an adrenalinden kaynaklı evimi de geçmiştim gerçi apartman kapısı kapalıydı; orayı açmaya çalışsam köpek beni yakalardı. Ne kadar süre koştum bilmiyorum ama o an biraz uzağımda bir polis arabası görüyordum. Arka kapısı açıktı, kurtulmak için tek şansım olabilirdi. Arabaya bir iki adımım kaldıktan sonra yavaşlamış ve kapısının açık olduğu yerden arabaya binmiş, kapıyı şak diye hızlıca kapatmıştım. ---------- Kitabımda geçen kişi, kurum ve kuruluşlar sadece bir hayal ürünüdür; gerçek kişi, kurum ve kuruluşlarla hiçbir bağlantısı yoktur. Lütfen kitabımı başka kitaplarla kıyaslamayın; her kitap birbiriyle benzerlik gösterebilir. Kitabımdaki kadın karakterim tesettürlü olabilir ama bu, tamamen İslami kurallara göre yaşadığı anlamına gelmez. Kitabımda bir kusur varsa, bu bendedir; İslamiyet'te değil.

Her şey sustuğunda fark ettim... Kül olmuştum. Ne bir hayal kalmıştı elimde, ne bir yön. Ama bir sabah, aynaya baktığımda gözlerimde bir kıvılcım gördüm - belki de inat, belki de yeniden doğmanın sessiz kararıydı o. İnsan bazen en çok yandığı yerden çiçek açıyor. Ben de öyle yaptım... yanmayı seçtim, sonra çiçeklendim. Küllerimin arasından doğan ilk çiçeği hatırlıyorum. Ne kadar narindi, ne kadar inatçı... Hayat benden her şeyi aldı sanmıştım. Ama meğer o, yer açıyormuş yeniden sevmem için. Sevgiyi, kendimi ve yaşamı. "Bitti," dedim o sabah. Ama aslında yeni başlıyordu. Arkamda bıraktığım ülke, yüzler, hatıralar... Hepsi birer kül yığınıydı artık. Ve ben o yığının içinden bir çiçek gibi çıkmaya yemin etmiştim. Artık korkmuyordum - ne yalnızlıktan, ne kendim olmaktan

2 askerin en yakın arkadaşlarının düğününde tanışması...

🐥 Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ! Siz: Bağırma bana! Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin? Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun! Civan: Üç gün ulan! Civan: Üç gün yoktum! Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin? Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ! Civan: Bağırma bana! Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa Civan: Bitirelim bencede. Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim. Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin. Civan çevrimdışı. Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım. Babam askerdi. Bilmiyordu. Abim askerdi. Bilmiyordu. Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu. 🐥

Çerezlik bir texting kurgusu. & Atilla Artem: Bu şey gizlilik içeriyor mu? Efsun Araslı: Nasıl yani? Atilla Artem: Buraya başvurduğumun bilinmesini istemiyorum. Efsun Araslı yazıyor... Efsun Araslı: Merak etmeyin Atilla Bey danışan ve danışman olarak gizlilik sonuna kadar korunacaktır. Efsun Araslı: Bu konuda sonsuz güvenebilirsiniz. Atilla Artem: İyi o zaman. Atilla Artem: Başlayalım.

Bir meslek tanıdım; Ölümle yaşam arasındaki en ince çizgide gidip gelen Bir meslek tanıdım; Kör bir kurşunu; mesleğe girdiği dakikadan , gözlerini hayata kapattığı dakikaya kadar bekleyen Ve bir meslek tanıdım; Şehit olup adı 2 gün anılan.... Belkide hiç anılmayan... Ben Yüzbaşı Tomris Göktürk Korku timinin komutanı Göktürk Teröristlerin korkulu rüyası olan Göktürk