W księgarniach od: 26.10.2022 r. Jossie Roden jest uczennicą ostatniej klasy liceum w Richmond. Ma przyjaciółkę Holly Willstone i... sypia z Lukiem Prestonem - chłopakiem, w którym jej przyjaciółka się podkochuje. Dziewczyna sama nie jest pewna, jak wplątała się w cały ten bajzel. Przecież nienawidzi Luke'a... odkąd pamięta. Znają się od lat i on zawsze starał się uprzykrzyć jej życie. Fakt, że jest niesamowicie przystojny i to ten Pan Popularny w szkole, ale co z tego? Przecież go nienawidzi a w dodatku jej przyjaciółka się w nim zadurzyła, choć na razie bez wzajemności. "Nie zamierzałam go "zdobywać", nie potrzebowałam tego, bo to była gra Holly. Ona chciała planować z nim przyszłość, chodzić na randki i robić inne bzdety, które robią pary. My tylko... Przespaliśmy się ze sobą. Raz, może dwa... Bo czasem ludzie, którzy się nienawidzą sypiają ze sobą, prawda? Bo czasem granica między nienawiścią, a miłością się nie zaciera, prawda? Bo czasem to nic złego wylądować w łóżku chłopaka, w którym twoja przyjaciółka jest do szaleństwa zakochana, prawda?" grafika z okładki: ig: @wierzewska_czyta

- Jesteś słodki, Luke. - Słyszałem żałosny, beznadziejny, irytujący, prawa ręka diabła... Ale słodki? Uderzyłaś się w tę piękną główkę? - Nie. Skąd. Jesteś słodki jak Eklerka. I wszystko byłoby w porządku gdyby nie fakt, że Margaret Langford nienawidziła eklerów bardziej niż zmarszczek, niekompetecji i wytrawnego wina. Może zacznę jak w AA? Cześć, jestem Luke Hemmings, nie piję dużo wódki, ale Mike z recepcji szepnął, że tutaj mnie wysłuchają. Zatem mam na głowie ślub siostry, marudzącą z tego tytułu mamusię, sprawę rozwodową ze zdradzającą żoną i ośmioletniego syna. W pracy robią restrukturyzację, to znaczy po prostu zwalniają ludzi, mój szef właśnie wyleciał. Na jego miejsce natomiast wsadzili jakąś bucowatą angielkę ze zbyt wysokim ego, która prawko znalazła najpewniej w chipsach. Jeśli ona mnie wyleje, skoczę z Brooklyn Bridge. Żartuję, zapewne zniszczę jej Hondę, a potem będę uciekał przed NYPD śmiejąc się histerycznie w rytm Guns'n'Roses. Ja mam się spowiadać? Nie mam się z czego spowiadać! No już... Siedzę. Dobry wieczór, moje imię: Margaret Langford, dyrektor kreatywny, przełożona nowojorskiego zespołu kopiowania projektów w Hood&Dunning. Ta, kogo to obchodzi. Niedługo stuknie mi trzydziestka, jestem zaręczona z nudnym prawnikiem i codziennie rano buudzę się skacowana moralnie widząc szczęście mojej siostry, jej cudownego mężą i dzieci, a potem muszę oglądać te kanalię, Hemmingsa. Och, chciałabym go zrestrukturyzować, ale im bardziej rozpiera mnie taka ochota, tym bardziej on udowadnia, że jest na to za dobry. W którym Luke nie radzi sobie z dorosłością, a Margaret zapomniała już jak to jest się śmiać. napisane: czerwiec 2018 - wrzesień 2019

"Patrząc na rodziców Iris Martin, jako nauczyciel, albo raczej jako człowiek, uświadomiłem sobie parę prostych faktów dotyczących życia. Po pierwsze - biedna cheerleaderka. Po drugie - pieniądze zdecydowanie piorą mózgi bardziej niż gry wideo. Po trzecie - urodę ma po mamie. Po czwarte - albo jakimś cudem pozwolę jej zdać z angielskiego, albo oni dojadą mnie do takiego stopnia, że kolejne wypracowanie, które do mnie dotrze, będzie przykładową mową pogrzebową do przeczytania na moim pogrzebie." Gdzie szkolna przewodnicząca wszystkiego co się rusza ma problem z napisaniem eseju na lekcje u sarkastycznego nauczyciela. ______________ Druga matka tej patoli: originalqueer napisane: listopad 2019 - maj 2020

"Papieros jest doskonałym przykładem doskonałej rozkoszy. Sprawia przyjemność, a nie zaspokaja." Oscar Wilde

Wychowana w sierocińcu Aurie nie miała zbyt wielu perspektyw na przyszłość. Zadłużona i ledwo wiążąca koniec z końcem, zdecydowała się sprzedać swoje ciało za pieniądze, lecz utrata dziewictwa z zamożnym przedsiębiorcą była jedynie początkiem. Nim się obejrzała, została prostytutką "na pełen etat", a na jej drodze pojawił się biznesmen Mitchell. Nie planowali spędzić ze sobą dłuższego czasu poza jedną nocą, lecz jak już Aurie zdążyła się przekonać, los bywa przewrotny. Uwspólcześniona historia Kopciuszka, umiejscowiona w brudnym klimacie Nowego Jorku, w której trzeba poświęcić znacznie więcej niż szklane buciki. *** Okładkę wykonała Cursedpsychopath

Każde małe miasteczko posiada swoją tajemnicę, której nie zdradza się od razu przyjezdnym. Seabrook Haven miało wiele sekretów, jednak dla Malii Whitemore, najbardziej interesujący stał się ten, który dotyczył Collina Hartwella i wszystkich jego demonów. _______________ Nowa wersja historii, która nosiła kiedyś tytuł: "Almost Polite". Wkrótce pojawi się tu pierwszy rozdział.

Justin i Lizzie nigdy za sobą nie przepadali. On jest kapitanem drużyny piłki nożnej, która niedawno dostała się do półfinału krajowego. W związku, iż Liz pracuje w redakcji gazetki szkolnej w dziale sportowym - musi zrobić projekt o kapitanie, zapisywać notatki i nakręcić "project 98". Będzie musiała pokazać na nim jak chłopak osiąga tak dobre wyniki w sporcie, jego codzienne życie, czym się żywi podczas lunchów. Justin niechętnie się zgadza, ale dopiero potem orientuje się, że to co robi na co dzień, na przykład dzikie imprezy, dziewczyny, jaranie i chamskie zachowanie może zostać ukazane na filmie oraz musi znosić częste towarzystwo nielubianej przez niego Lizzie. ▪▪▪▪▪▪▪▪▪ @bieburtay 2015/2016 #6 in fanfiction; 16.09.2017r #project98ff project98-ff.blogspot.com ask.fm/ihoransome

Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.

❝w twoim domu było ciemno, ale i bardzo cicho, jakby ciebie już nie było❞ opowiadanie inspirowane piosenką 'catch fire' 5 seconds of summer z płyty sounds good feels good ©2015 alta67 ✔

Poza zajęciami z trygonometrii i historii literatury nie mieli ze sobą nic wspólnego. A przynajmniej tak im się wydawało. W momencie, w którym w West End College zostaje otworzony radiowęzeł absolutnie wszystko się zmienia. © niezgodna 2014