2 Część 'Chcę być twoim oczkiem w głowie' Mija rok od wydarzeń w Paryżu. Dylan dołącza do Luka State, zaprzyjaźnia z Albym i Minho, i razem z Brodiem tworzą świetną paczkę znajomych. Jednak Thomas boryka się z problemami, o których nie chce rozmawiać z nikim, nawet z Dylanem. Mimo zakazu ojca, spotyka się z nim, ale chorobliwa zazdrość narasta w nim z dnia na dzień. Dylanowi wcale nie jest to obojętne, ma już dość ciągłych wahań nastroju swojego chłopaka. Przecież jest tylko człowiekiem, czasem też potrzebuje zwykłej czułości i delikatności. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, niż każdy by przypuszczał. Gdy Brodie znika, świat Dylana pogrąża się w ciemności.

Czy istnieje jakaś granica bycia fanem? Jak daleko można się posunąć, gdy się ,,kocha"? To nie jest kolejna historyjka z szczęśliwym zakończeniem :)

Jest to zbiór przeróżnych creepypest z przeróżnych stron. Za wszelkie błędy przepraszam. Serdecznie zapraszam. Lovelyguziec

Koda to dobrze wychowany młodzieniec. Mieszka ze swoją matką i siostrą, tworząc bardzo szanowaną rodzinę arystokratów. Kocha czytać i nie sprawia zbytnio problemów... Pewnego dnia jednak do Kody przyjeżdża jego przyjaciel z dzieciństwa, Victor, przyszły król. Chłopcy od dawna już się nie widzieli, jednak tęsknota widocznie wzmocniła tylko ich starą więź, a może nawet i zamieniła ją w coś innego... To nie wszystko co przynosi wizyta królewicza. Okazuje się, że Victor złamał jeden z najważniejszych przepisów swojego królestwa jak i rasy ludzkiej - stał się wampirem. I tak oto staje się dla Kody wielkim problemem...

Chcesz poznać historie postaci z Creepypast? Teraz masz okazje. Wszystkie historie w jednej książce. Od Jeff'a The Killer'a, po małą Sally. Jesli kochasz sie bac i nie spac po nocach, to idealne miejsce dla Ciebie. Zapraszam do czytania :) zrodla - moje tlumaczenia i wiki.pl

Zawsze lubiłem Sopot. Moim zdaniem, to bardzo ładne miasto. Lubiłem też szkołę, do której uczęszczałem. Najlepsze jest to, że było w niej i gimnazjum, i liceum, więc nie miałem żadnych problemów z zaaklimatyzowaniem się w liceum, ponieważ wszystkich znałem. Minęły dwa miesiące odkąd zacząłem chodzić do 1A szkoły średniej. Należałem do klasy sportowej, grałem w siatkówkę. Dni mijały mi świetnie, miałem wielu znajomych, pasję i nawet dobre oceny. Wszystko to zawaliło się jednego wieczoru, kiedy mama zapukała do mojego pokoju i oznajmiła, że przeprowadzamy się do Krakowa. Oczywiście chodziło o pieniądze - świetna oferta pracy. Była bardzo zadowolona, mówiąc mi, że coś, na co zapracowałem przez wiele lat, od tak po prostu zniknie.