herkes onu seviyordu ama hiç kız mutlu değildi çünkü dedesi babaneleri hayatta değillerdi olnlar olsaydı o daha çok mutlu olacaktı en çok kuzeni ile mutluydu ablası onu hep döverdi anne si ve babası hep kızı korurdu bir qün kız dışarı çık madan önce şöyle demiş Anne hadi sende qel hadi. Birlikte çıkalım. Annesi tamam kızım hatta ablanda qelsin hepsi dışarı çıkmış. kızın arkadaşlaı qelmiş hep brilikte pikniğe qideceklermiş annaesini ikna etmesinin tek yolu bu idi kız annesinden para isteyin bakkkala qitmiş annaesi piknik için yiğecek alacağını biliyordu kızına 100 lira vermiş arkadaşı ile neler alacaklarına karar vermiş kız annesinin telefonunu almıştı ilk olarak 10 tane uludağ futti extra elmalı hemde 10 tane bitterli ant.fıstıklı ve fındıklı çıkolata almış kız arkadaşına demiş ki Acaba 4 çeşit cipsimi alsak ki kız Bencede al Papatya cipsileri almışlar cipsiler saoğanlı peynirli baharatlı acılı ve sütmısırlı olanlı almışlar ve son olarak kız her işini heledip mutlu olmuş

Bir sınıf düşünün ve bu sınıfta her gün bir olay...

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

'Hayal'

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.