Bir hikaye var kulağımda çınlayan, ruhuma dolanan, benliğimi örümcek ağlarıyla kaplayan. Dudağımda bir mırıldanma, 'ben konuşabiliyor muyum?' kaşlarım çatık; etraf kış. Ellerimde kan, yüreğim de azap. Sonsuz süküt... ve bir cinayet. Kafadan tek kurşun. Ölen kim? Benim. Katil kim? Katil... aşık olduğum adam. * "Kaçtın. Yüreğine sığmayan korkunun duvarlarını aşarak, vicdanına el vermeyen kirli bezleri, bir ahraz olarak saklandığın yerleri onun keşfetmesi ile kaçtın. Ya da şöyle diyelim; kaçmaya çalıştın. Özgür olmayıp, özgür hissettiğin bir kafeste nereye kaçacaksın?" Gözleri kararmaya başlamıştı. Zihninde yankılanan sorular, cevaplarını bekliyordu. "Onun yanında tutsak olduktan sonra nasıl özgür hissedebiliyorsun, anlamıyorum. Ellerinde ceset izleri taşıyan bir geçmiş, vicdanında hakikati öldürdü sanan bir gelecek ve bu iki zaman diliminin arasında asılı kalan iki ruh, azap içinde kavruluyor." Gülüşü içi boş olan bir oda da duvarlara çarparak yankılandı. Lacivert bulaşmış gözlerine bakıyordu. "Unutma; vicdan saklanılamayan ve susturulamayan, en büyük azaptır. Sen kendinden kaçtıkça yine kendine çarpan bir aynasın. O ise sana bu aynayı tutan hakikatin. Daha fazla kaçamazsın! Çıkmaz sokaktasın artık!" Karşısındaki görüntü kaybolurken, son cümlesinin yakıcı zehri oda da asılı kaldı. "Gerçek katil sensin, saklanamazsın." Hayata inat yaşayanlara ithaf edilmiştir. /27.02.2016/

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Gökyüzündeki milyonlarca yıldızdan birisi daha o gece kaymıştı. Bunu gören genç kız hüzünle gözlerini yumdu. O gecede aynısı olmuştu gökyüzünden bir yıldız kaymıştı. O yıldız nasıl gökyüzüne veda ettiyse genç kızda hayatına veda etmişti. Tek bir gecede hayatı tepe taklak olmuştu. Tanımadığı bir adam , alışık olmadığı bir hayat. Kurtulabilir miydi buradan bilmiyordu , kanadı kırık bir kuş misali savunmasız , çaresizdi. Ait olmadığı bu hayata kendini zincirlenmiş gibi hissediyordu. Tutunabileceği bir dalı yoktu, küçük bir umudu dahi kalmamıştı. Nasıl alışabilirdi bu yabancıya... Ondan nefret eden bir yabancı ile nasıl baş edecekti... Genç kız bunların cevabını bilmiyordu. Bildiği tek şey zincirlerinden kurtulamadığıydı.

MUM OLMAK KOLAY DEĞİL KİTABININ DEVAMIDIR.

Gece için yaşamanın tek bir amacı vardı. Ailesinin ölümünden sonra , sadece onlara verdiği sözleri tutmak , babasının hayallerini gerçekleştirmek için ayakta duruyordu. Nereden bilebilirdi ki onun için tehlikeli olan acımasız , taş kalpli , ruhsuz bir adama aşık olacağını. Ne demişti adam "ben aşık olamam , ben kimseyi sevmem Sevemem." Aras'ın hayatında aşka sevgiye yer yoktu. Tehlikeli hayatında böyle şeylere yer vermek gibi bir düşüncesi hiç bir zaman olmamıştı. Her şeye inancını yitiren bir adamın sevgiye inanması neredeyse imkansızdı. Basit bir çarpışmanın hayatlarını değiştireceğinden ikiside habersizdi. "Bir daha karşıma çıkma demişti adam." Ama kader onları bir araya getirmekten hiçbir zaman vazgeçmedi. "Aşk uzaktı , bir o kadar da yakın..."

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."