KÜL
Kendimi Anka kuşu kadar cesur görmüyordum kim bilir belki ben de o ateşte yanacağımı kabul ederek ama tek bir farkla küllerimden yeniden doğmayacağımı da bilerek katilimi tutuşturmuştum. Gülümsedim. İçten bir gülümsemeydi ama yüz ifadem değişmemişti belki de. Ben zaten küllerden doğmaya ihtiyaç duymazdım. Ben o külle...