"Parmak uçlarına kadar yıpratılmış bir kadınım ben. Hani, kadınlığa yeni adım atanlardanım.. Ve yeni öğrenenlerden, aslında doğar doğmaz 'kadın' olduğunu bir kız çocuğunun bu ülkede. Saçlarıma papatlayalar konduracak bir adamı asla bulamayacaklardanım. Aşka inanmayanlardan ve hissedemeyenlerden kalbini, ' bunca şeyden sonra' diyerek. Hiç bir adama inanmamam gerektiğini çok önceden öğrenmiş, kuralsız bir kadınım. Kullanılmaktan yorulmuş bedenimi öne sürerek Savaşanlardan ruhuna sızmaya çalışan adamlarla. Bu yüzden seviştim tüm o adamlarla. Ve öldürdüm, ölmesi gereken herkesi acımadan. Oysa güzel bir çocuktum.. Bez bebeğim çamura düştüğünde, Gözyaşlarımla babama gidecek kadar masumdum! Sonra kadınlığımı verdiler bana, Kadın olmak nedir bilmeden. Kadın oldum ve katil aynı yaşta... Nefret ettim! Tüm bu iğrenç dünyadan ve içime girmeye çalışan adi varlıklardan. Kimdim ben bu dünyada.. Sevilmeye layık olmayan, çırpınsa da kurtulamayan bir et parçası!" Gözlerinden akan iki damla yaşı sildi Kadın önce, derin bir nefes daha çekti titreyen ellerinin arasında ezilmiş sigarasından.Başını arkasındaki sedire yaslayıp dumanı yavaşça tavana doğru üfledi. Oysa daha 18'indeydi, nereden öğrenmişti sigarayı böyle ezmeyi parmak uçlarında? Bir kez daha kalemi aldı ince ve titrek parmaklarının arasına. Ve ekledi satırlarının en sonuna, "Topuklu ayakkabılarımın iç gıcıklayan sesi. Belirginleşen yüz çizgileri. Ya da yokluk emzirdiğim göğüslerime aldırmayıp, Defalarca buruşturup attım kadınlığımı. Ben sadece sevişirken kadın oluyorum. Pardon bayım; siz sevişmeden de adam olabilmek ister miydiniz?" -Tüm Hakları Saklıdır-

''Bu ellerden sonra değecek başka bir elin tek amacı bana daha fazla zarar vermek olur. İşte bu yüzden senden gitmeyeceğim. İstesen de istemesen de.'' Kalp atışları ölümün ayak sesleridir. Onun her kalp atışı sonunu kendi elleriyle hazırlıyordu. Ellerini kaldırıp ölüme teslim oluyordu. ''Sen solumda atıyorsun. Soluğum da yaşıyorsun.'' ''Gözlerimi açmak istemiyorum. Bu rüyanın bitmesini istemiyorum.'' ''Bu bir rüya değil güzelim. Senin kabusun. Canın çok acıyacak. İşte bundan korkuyorum.'' Her gün ölüme doğru atılan bir adımken listesini çıkardı. Alması gereken bir intikam vardı. Sonucuna hazırlıksız yakalandığı bir intikam. ''Ne yazık ki sen bir ölüye aşıksın!'' ♠ ''Şu anda bile senin gözlerinde sakladığın cenneti, kalbinde ki o derin sevgiyi deli gibi arzularken sana dokunamıyor olmamın tek sebebi bu.'' https://www.facebook.com/PsikopatYazarTanecigi 8 Ekim 2014 - 1 Temmuz 2015 ©Tüm hakları saklıdır.

Daima kalbimin sesini bastırmak için yüksek sesli ve kalabalık konuşurum. Çamurlu bir nehir yatağıyla beraber mor rengindeki lotus çiçeklerinin resmedildiği bir tabloya bakarken, kendimi görürüm. Daha da önemlisi doğuştan kanatları olduğuna inanan bir adamın ekseninden bir santim uzaklaşamam. İsmim Nilüfer Demiroğlu. Çocukluğunun, ergenliğinin ve aslında bütünüyle hayatının bir parçası olduğum Kartal Dağhan'ı doğduğumdan beri tanıyorum. Onunla biriktirdiğim hatıraları anlatırken asla sonunun gelmeyeceğine inanırım. Belki de yanılmıyorumdur. Ağladığım, gülmekten karnımın ağrıdığını hissettiğim, delirdiğim ve delirttiğim bu hikâyenin bir sonu yoktur. Olamaz mı?

Romantik filmlerden ve kitaplardan gına gelmedi mi? Hepsi birbirine benziyor. Derken... Bakın şu işe, aşık olduğum adam tüm klişeleri kendinde toplamış gibi bir şey. Bu da hayatın bana tekmesi oluyor sanırım. 1. Zengin bir züppe. 2. Benden hiç hoşlanmıyor, yer yer tiksiniyor da olabilir. 3. Anlaşmalı bir evliliğimiz var. Yani her şey yolunda. Romanika'da da varız!

•Fantastik #1 • Onlar bana hem yaralamayı, hem de yaralanmayı öğretmişlerdi. Hem acı yaşatmayı, hem de acıya dayanmayı öğretmişlerdi. Düşeni kaldırmayı öğretmişlerdi ama defalarca düşürmüşlerdi de. Güvenmeyi, ama bir o kadar da yarı yolda bırakmayı öğretmişlerdi bana. Biliyordum, onlar sihirbazlardı. Yaşamayı öğrettikleri gibi hayatı zehir edeceklerdi. Önce öldürüp, sonra yaşa diyeceklerdi. Biliyordum. Yayımlama tarihi: 2019 •İmge Serisi birinci kitabıdır. İkinci kitabı da profilimde bulabilirsiniz.

Umutlar maviydi; gökyüzü gibi uçsuz, bucaksız... Ve gökyüzü, elimizi uzattığımızda dokunabileceğimiz bir yer değildi. ... Cemiyetin en güzel kızıydı Ada. İnsanlar, onu hem kıskanır, hem de ona imrenirdi. Zengindi, cemiyetin en yakışıklısıyla sevgiliydi. Her gün, istediği gibi eğleniyordu. Mutluydu. Seviliyordu. Hayat ona güzeldi. ...ve bir gün bütün bunlardan vazgeçti. Onun hikayesi de bundan sonra başladı. Önce Dicle diye seslenildi ona. Sonra o, kendince Rumeysa oldu ama arada Ada'nın da sesini duyuyordu. ... Bir beden kaç farklı ismi taşıyabilirdi? Geçmişin gizemleri, adım adım çözülürken, hangi isim ona kalacaktı? Hangi isim, hangi hayat ona aitti? ... İslami Yaşantılar Serisi'nin ikinci öyküsü olup, serinin diğer kitaplarıyla hiçbir bağlantısı yoktur.

Devrim Karaoğlu hayatımdaki yangını görüp de sessiz kalmayan ilk kişiydi. Beni sevmeyen, hatta bunu belli etmekten çekinmeyen komşum olan bu adam, yangınıma sessiz kalmamıştı. Belki de Devrim Karaoğlu haklıydı. O bir kurt ve ben bir kuzuydum ama Devrim Karaoğlu bu kuzuyu avlamak yerine koruyordu. "Benim için titreyen her nefesine yemin olsun ki, seninim.." ~ 28.07.19

[TAMAMLANDI- DÜZENLENİYOR 'Sadece yazım yanlışları' ] 1#Şaka 1#Çılgınlık 1#İkilem 1#Şamata 1#Çelişki 6#Romantizm "Ben erkek halini bile sevmiş olduğum kızın gidişini kabullenmiyorum..." Tutku ve Utku, ailesi tarafından evlerinde hapis yaşamış çok iyi iki sporcudur. İkiz kardeşler birbirlerine tıpa tıp benzerler. Utku, Milli bir sporcu olmak için üniversite sınavlarına girer ve kazandığı üniversitenin özel yetenek sınavlarına gireceği gece bir kavgaya karışır. Bileği çatladığı için ise ikiz kız kardeşi Tutku bir ay boyunca onun kılığına girmek üzere üniversite seçmelerine katılır. Okulu birincilikle kazanan yetenekli kızımız, okulun bir anda gözdesi olur ve bu fazla ilgi bir müddet sonra başına tatlı belalar açar. Peki sizce bir kızın erkekler yurdundaki halleri ne kadar eğlenceli olabilir? Bilmek ister misiniz? ©Hikayenin tüm hakları saklıdır.

Biz iki dengesiz; Adalet terazisinde denge arıyorduk. ㅡㅡㅡ Genç kız Rusya'dan kaçıp Türkiye'ye geldiğinde her şeye sünger çekmek zorunda kalmıştır. Gerçek adı dahil. Lena, dünyaca ünlü bir grafiti sanatçısıdır ve lakabı Van Kızı'dır. Kendisi grafiti yaparken gözlerinden birisine lens taktığı için çift renkli gözleri ile ünlüdür, ayrıca bu yaptığı grafitilerde de kendi imzasıdır. Lena'nın içinde bulunduğu ekipte ise iki grafiti sanatçısı, bir hacker ve bir de sokak dansçısı bulunmaktadır. Kimliklerini halktan gizleyen ekibin ensesinde polis vardır ve onları bulmaya çok yakındırlar, zira başkasının malı olan duvarları boyamak bir suçtur. Keza hack de. Oysa Neon şehri polis geçirmez bir şehirdir ve tüm suçlar - cinayet hariç - orada serbesttir. Ve Neon şehrine gitmeye karar veren ekip ile dengeler alt üst olmaya başlayacaktır. Neon şehrinde yaşayan bir başka ünlü grafiti sanatçısı Lex ile tanışacak olan Van Kızı, ona galip mi gelecek, yoksa mağlup mu? Aşkın, ölümün pençesinde olan ve aileleri tarafından kovalanan bu iki kişi birbirinden kaçamazsa ne olurdu? Hadi gelin beraber öğrenelim! ㅡㅡㅡ ～ VI-IX-MMXVIII

Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''