CANAVAR
tacitaclamore
- Membaca 8,152
- Suara 1,191
- Bagian 24
Karanlığın dipsiz çukurunda, zihnime vurulan prangaların arasından beliriveren savruk düşünceler yankılanıyor, aklımın kuytu köşelerinde. Bedenime katran karası bir zehir sızıyor, naçar bir intikamın kurbanı oluyor enkaz içinde bırakılmış ruhum. Gözlerime bahş edilen siyahın asaletini, dudaklarıma damgalanmış sahte gülüşleri gözlemliyorum şimdi. Küflü duvarların esareti altındaki soğuk zindana hapsedilmiş ruhum çırpınıyor, imkânsız bir umudun kollarında.
O gece, sönmeye yüz tutmuş yıldızlar siyah bulutların arkasında intihar sahnelerini yazdıkları anda, yere kucak açmış desenler gökyüzünden boşaldığında, ruhuma katil parmakların izi kazındı. Hislerim, hissizliğin kurbanı oldu.
ஜ
❝ Ucunu zehirle boyadığım bir iğneyle dikiyorum şimdi ruhumdan dökülen parçaları. Atılan her dikiş, ayrı bir acı.❞
ஜ
© Tüm hakları saklıdır!