Psikolojik sorunları olan bir asker ve askeri psikoloğun ölümsüz aşkı. !KİTABIMDA BAŞKA KARAKTERLERİM, KİTAPLARIN, YAZARLARIN İSİMLERİNİN GEÇİRİLMESİNİ İSTEMİYORUM. Yazılmaya Başlama Tarihi:22.06.2022 1. Düzenleme ve Yayınlama Tarihi:29.12.2024 2. Düzenleme Tarihi:15.06.2025

(☉) Yetişkin içerikler barındırıyor. Rahatsız olabilecekler lütfen başlamasın. (☉) "Bu mu yani?" Aniden bağırınca koltukta geriye doğru gittim. "Bu kadarlık mı?" Ayağa kalkıp başımda dikildi. "Yanıma gelmedin. Kaçtın Ekin. Kaçtın! Madem o kadar inandın her şeye nasıl hazmedebildin? Nasıl? Hiç mi karşıma çıkıp yüzüme tükürmek istemedin? Hesap sormak istemedin mi? Niye kaçtın?" Şaşkınlık içinde bakmakla yetindim ve sakinliğimi korudum. Bağırmayacaktım. "Bari intikam almak için kalsaydın. Ben o arada sana her şeyi anlatırdım. İntikam almak da mı istemedin?" "Ben intikamımı aldım." dedim omuzlarımı dikleştirerek. "Kendime yeni bir hayat kurarak, seni gerçekten ardımda bırakarak ve en önemlisi önüme bakarak aldım." "Önüne bakarak, öyle mi?" Tüm kini gözlerindeydi. "Kuzenimle mi?" Dudaklarım yana doğru kıvrılırken omzumu silktim. "O da Tanrı'nın intikamıydı."

"Ben senin her şeyini kabul ederek evet dedim. Sen bunları bilerek, bunları kabul ederek bana geldin. Her ihtimali konuştuk seninle! Sen bana evlenme teklifi ettiğinde her ihtimale boyun eğip çaldın kapımı." "Keşke gelmeseydim," diyerek ilk öldürücü darbeyi vurdu bana. "Keşke sana açılan balkona çıkmasaydım. Keşke doğduğunda o hastane odasına girmeseydim. Keşke seni hiç sevmeseydim. Seninle olan her şeyden o kadar pişmanım ki!"

"Bu bir Milat, Kıyamet." *** "Tatlı dile, güler yüze Doyulur mu, doyulur mu?" Sesli kahkahalar eşliğinde Neşet Babaya eşlik ediyordum, rakı bardağını kafama diktim ardından gözlerim karşı masaya kaydı. Dirseklerimi masaya yasladım, elimdeki rakı bardağını masaya indirdim usulca. Geldiğimden beri bakışları bakışlarımdan ayrılmayan adama gülümsedim nazlı nazlı. Daha sakin ve yumuşak ve sessiz çıkmaya başladı sesim, "Aşkınan bakışan göze Doyulur mu, doyulur mu?" Kollarını göğsünde bağlamış, bal gözlerin sahibi bana cürretkar bakışlarla bakmaya devam etti, bir ara dudağının köşesi kıvrılır gibi oldu yanımda oturan insanlar umurunda değildi o kendinden emindi. Geceyi onun kollarında bitireceğimden emindi. *** Hikaye tamamen kurgudur. Gerçek olay ve kişilerle alakası yoktur.

(1) Regina Bellini, dünyadan kendini soyutlamış ve çoğunlukla, kendine yarattığı tek odalık dünyasında yaşamayı seçmiş bir kadındır. Bu yüzden de en son düşüneceği şey, birinin ona ihtiyaç duyacağıdır. Constantin Santoro Pellegrini ise şans eseri, kadını ve yeteneğini fark ettiğinde o ana kadar tek bir kişiye bu kadar muhtaç olabileceğini hiç düşünmemiştir. Artık Regina, Constantin için son derece şiddetli bir ihtiyaç haline gelmiştir.

Ölüm ve yaşam arası bir savaşta güneşi arkasına alıp üzerimde oluşturduğu o devasa gölgede biz onunla göz göze geldik. Bu meydanda, bir savaşın orta yerinde mağlubiyetin getirdiği bir galibiyetti sanki yaşadığımız. Şerrin hayra dönüştüğü, kuşların yolunu bulduğu, kafesin yok oluşu ama bir insanın bir insana tutsaklığıydı. ''Ben Şifa Sürmeli.'' Dedim nefes nefese. Yer ayaklarımın altından kayıyorken dizlerimin üstüne çöktüm. ''1 yıldır bu topraklarda esir tutuluyorum. Şimdi burada benim ülkem için hak, hukuk, bayrak, vatan sensin! Ülkeme dönmek için adaletinle birlikte merhametine sığınıyorum.'' ... Çıkılan bazı yolların dönüşü olmaz. Bazen ise çıkılan yolda kendini bulmuş olarak dönersin. Sen benim dönmeyi düşünmediğim o yolda kendimi bulduğumsun.

Yeniden Düzenlendi. ... Bir askeri sevmek mi zor? Bir askerin seni sevmesi mi zor? .... "Biz sevdik!" Sesim... boğazımın en derininden, içimde bir yerlere saplanan o keskin acıyla çıktı. "Biz seninle deli gibi sevdik... aşık olduk!" Kelime kelime, nefes nefes döküldü. Sanki her kelimede biraz daha eksiliyordum. "Ya... biz seninle seviştik!" Sanki o an, dudaklarımdan çıkan cümleyle bütün o anılar, tenimde kalan bütün dokunuşlar, gecenin içindeki o tarifsiz yakınlık... hepsi bir anda havaya karıştı. Gözlerim doldu, ama gözyaşlarım hâlâ inat ediyordu. Yankılanan tek cümle: "Nasıl yapacağım? Seni hiç tanımamış gibi nasıl yapacağım Demir?" Kelimeler titredi, sanki boğazımda asılı kalmıştı, çıkmamak için direniyordu. Ama o... cevap vermedi. Bir adım attı. Sonra bir adım daha. Ve sonunda... ayağa kalktı. Bütün dünya sustu o an. Saatler, duvarlar, nefesim... hepsi dondu. "Hoşçakal." dedi. Bir bıçak gibi, soğuk, keskin, acımasız. Gözümün içine bakmadı bile. Ve işte o an... ben yıkıldım. "Git!" diye bağırdım. Ama içimden gelen o gerçek cümle... fısıltı gibi boğazıma saplandı: "Gitme... Daha gün ağarmadı!" Daha karanlıktaydık, daha sabah olmadı, daha hiçbir şey bitmedi... "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama içimde yankılanan, kelimelerin arasına sıkışmış o çıplak gerçek... sadece ben duyabiliyordum: "Sana aşığım..." Daha güneş bile doğmamıştı. Ve o... beni en karanlık anımda, en savunmasız hâlimde bırakıp gitti. Gözümde hâlâ sabahın gri aydınlığı yoktu. O kapıdan çıkarken, sanki gökyüzündeki bütün yıldızlar söndü. Sanki içimdeki bütün umutlar sustu. Ve ben... ayakta durmaya çalışırken içimden tek bir cümle geçiyordu: "Beni karanlıkta bırakma..." *Gecenin Bir Batısı isim hakkı bana aittir ve tek bu kitapta kullanılmış bir isimdir... * Karater isimleri herhangi bir kitaptan yada hikayeden alıntı değ

Gökçe tacize uğradığı gecenin sabahında sevgilisi tarafından ihanetle suçlanacağını tahmin etmemişti. Kendini açıklama hakkı verilmemiş, aç susuz soğukta tek kelime konuşmak için beklediği adam acımasızca onu terk etmişti. Dünyanın merkezine koyduğu adamın onu hemen gözden çıkarması, işten çıkarılması derken içine çekilen kadının tek avuntusu hamile oluşuydu. Bebeğinin varlığından haberinin olması gerektiğini düşündüğü için Cihan'ın olduğu ortama girdiğinde bebeğiyle sınanacağı aklında yoktu. Bir kadının zengin güçlü bir adam karşısındaki kimsesizliğini, çaresizliğini, iftiraya uğradığını kanıtlamak için çabasını okumak isterseniz buyurun... Yüreğime Kan Damlar kitabımdan çok istenen Cihan ve Gökçe'nin hikayesidir. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

Asker yareni olmak en son istediğim şeyken şimdilerde ettiğim tek duam oldu.

Kalın sesin sahibi, tam yanımda durduğunda arabadan inmesini bile beklemeden ben kendi arabamdan indim. Hızla onun camının yanına giderek camı tıklattım ve egolu bir tavırla gülümsedim: ''Rakibim olmanı kendime hakaret saydım.'' Camının açılacağını sandım fakat öyle olmadı. Birden kapısı açıldı ve içerisinden oldukça uzun bir beden çıktı. Simsiyah saçları, öfkeyle karıştırılmış gibiydi. Burnuma dolan kahve kokusunun kaynağı oydu. Karşımda tamamen dik durduğunda başımı kaldırarak ona baktım ve onun da sinirle bana bakıyor olduğunu gördüm: ''İllegal bir arabaya yarışına katıldığın için ve ülke adına büyük bir operasyonu bozduğun için benimle tesise geliyorsun.''