"Είμαστε σαν την φωτιά μωρό μου. Παρολο που οσο είμαστε μαζι, καιγομαστε τόσο γαμημενα πολύ , φωτιζουμε ο ενας την ζωη του αλλου."λεει και παραμεριζει τα μαλλια μου , πηγαίνοντας τα χείλη του κατευθείαν στον λαιμό μου.Δίχως να μου δωσει χρονο να απαντήσω , ξεκινάει να αφήνει δροσερά φιλιά στο καυτό μου δέρμα παροτρυνοντας με να καω στις λέξεις του.... We were drunk in love No wait• Just drunk. Η ιστορία αυτή περιέχει ακατάλληλο περιεχόμενο και υβριστικό λεξιολογιο.Διαβάζετε με δικη σας ευθύνη.Μην αντιγραψετε (!) Εξώφυλλο: sunswept

Ο Αλέξανδρος δεν ειναι το συνηθισμένο 17χρονο αγόρι. Δεν ξενυχτάει καθε βραδυ, δεν πίνει, δεν καπνίζει και κυρίως δεν αλλάζει καθε μερα κι αλλη γυναίκα. Για την ακρίβεια αυτο δεν θα ηταν καν εφικτό εφόσον ολες οι κοπέλες τον παρατάνε με την δικαιολογία οτι ειναι 'ξενέρωτος'. Ειναι αποφασισμένος ομως να το αλλάξει αυτο κι οπως φαινεται η τύχη ειναι με το μέρος του αφου η χειρότερη και η μεγαλύτερη player ολοκλήρου του σχολείου αποφασίζει να τον βοηθήσει. Και ολο αυτο φαινεται να λειτουργεί μεχρι που κατι αδιανόητο συμβαίνει. Μήπως τελικα η μοίρα δεν ειναι παντα με το μέρος μας; All rights reserved ®

Η Καμέλια, είναι μια μετρημένη κοπέλα, αριστούχα μαθήτρια και έχει τα πάντα προγραμματισμένα στην ζωή της. Όλα αλλάζουν όταν γνωρίζει τον αναρχικό Άλεξ, σε μια πορεία όπου της σώζει την ζωή. Τι θα γίνει όταν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι τους, θα θελήσουν να ενωθούν; ''Μην φοβάσαι, θα σε προστατέψω. Ξέρεις ότι πάντα το κάνω'', λέει ενώ είμαι ξαπλωμένη στην αγκαλιά του, έχοντας το κεφάλι μου επάνω στο στήθος του. ''Σε εμπιστεύομαι'', του λέω και μετακινώ το σώμα μου, προς τα πάνω, για να φτάσω τα χείλη του και να τον φιλήσω.

*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν πιο δυνατά καθώς διαβάζετε το κάθε κεφάλαιο| ©Copyright 2016 |ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΆΨΕΤΕ| By: Demy

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story