Katilimizin içinde yaşatıldık. Kimsesizdik, küçük şekerlemelerle avutulduk. Gülmeyi, kahkaha atmayı unuttuk. Ve biz, bu asrın içinde öldük. En çok da biz öldük. Biz farklı olan tüm canlıları öldürmek istedik, işte bu yüzden başlamadan kaybettik. İnsanlık soyut bir kavramdı, onu somutlaştırıp can veren ise insanlardı. 🎨 Bu isimle yayımlanan ilk kitaptır. BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA HİÇBİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. Bölümlerde yazım yanlışları mevcuttur; sezon finalinden sonra kitap düzenlemeye alınacaktır.

Okumaya başladığınız andan itibaren yanından geçtiğiniz insanların gözlerine daha dikkatli bakmaya başlayacaksınız. *** İki farklı hayatın birleştiği kümenin yaşanılmaz hali hiç bu kadar sıcak olmamıştı. Acılarını yüreğinde taşıyan bir kadın; yaralarını bedeninde saklayan bir adam... İki kayıp hayat Dert tokuşu Beklenmedik aşk Herkesin yoğunlaştığı tek amaç; KÖTÜ KADIN ÖLDÜRÜLMELİ! *Hikayede geçen her şey ve her yer HAYAL ÜRÜNÜ'dür. Ona göre okunması ve değerlendirilmesi gereken bir kitaptır.

Sonların yazıldığı mezarlıklar bu sefer başlangıçlara ev sahipliği yapmıştı. Şahinoğlu, ölen karısının mezarında son dualarını ederken arkasında kalan kızı görmese bile sesini ilk duyduğunda kararını vermişti. Alemde kimsesizlerin babası olarak bilinen Şahinoğlu bir kere daha büyüklüğünü gösterecek, Mezarlık Gülünü de bu acımasız dünyada tek başına bırakmayacaktı.

"Fazla takıntılı olma, geçmişe takılı kalırsan geleceği göremezsin." Dedi gözlerimin en derinlerine bakarak. "Yanlış düşünüyorsun, geçmişi unutmam imkansız, geçmişi unutan gelecekte kaybolur." Dediğimde küçük çaplı bir kahkaha dudaklarından dökülüverirken yanlış bir şey mi söyledim diye düşünüyordum. "Bir soru sorabilir miyim?" dedim onun bu hallerini bir daha göremeyeceğimi düşünerek. "Sor," "Geçmişi unutan gelecekte kaybolur ise, geçmişi silen gelecekte ne yapar?" Dediğimde elindeki içkiyi masaya koyup yüzüme doğru yaklaştığında bu soruya ne cevap vereceğini çok merak etmiştim. "Bu soruyu zamana bırakalım o cevaplasın, olur mu?" "Olur." 🍁 En yakın arkadaşı İrem yüzünden akıl hastanesinde senelerce yattığını öğrenen Anna, elindeki mektup sayesinde gerçekleri öğrendiği an hastaneden kişilik bozukluğu yaşayan arkadaşıyla beraber kaçar, saatler sonra gittiği mekanda bir adamla tanışır ve olaylar başlar. Dipnot: Kitapta her şey 8. Bölümde başlıyor. 23.07.22 # 1- gecemavisi 10.03.23 #1- kaygı 11.04.23 # 1- baskı 18.07.23 #1- şarkı

Sesimi duyuyor musun? Yitip gitmeden sana sarılmalıyım. Gün geceye kavuştuğunda geç olabilir sevgilim... Sesimi duyuyor musun? Sesimi duymalısın; ben ellerinden kayıp gitmeden, soğuk bir gecede uçurumdan aşağı düşmeden, soluğum kesilmeden... ve beni öpmeden! Sesimizi duyurmalıyız sevgilim!

*** Kapıyı sertçe kapattığında "Bana emir verme!" dedi Francesco öfkeyle. Hayretle ona baktım."Emir vermiyorum.Daha önemli sorunların varken burada durmak..." Sustum.Aptallık demek isterdim fakat boğazıma sarılmasınıda istemem. Francesco bir kaç adımda yanıma gelerek gözlerini kısıp gözlerime baktı."Devam et." dedi iç gıdıklayıcı bir sesle. Yutkunarak ondan uzaklaşmaya çalıştım ama ben geriye attığım adımlarla açtığım mesafeyi o kapatarak merdiven korkulukları ile onun arasında kaldım."Devam et." dedi daha derin bir sesle. Kendimi toparlayarak "Yok bir şey." dedim.Yutkunarak "Gitmelisin." dedim. Tehlikeli! Francesco daha çok dibime girerek dudaklarını kulağım ile boynum arasındaki bir yerde araladı."Bir şeyler var." dedi."Ve ben bu şeylerden nefret ediyorum." Dişlerinin arasından söyledikleri ile titredim.Kalbimi hızlı attıracak kokusu ile nutkum tutuldu. Dudaklarının boynuma temasıyla ellerimle tişörtünü sıktım."Haklısın." dedi dudaklarını tenimde kıpırdatarak."Gitmeliyim." Benden uzaklaşıp gözlerime baktı.Yine bir öfke."Bazı şeylerin hesabını vereceksin.Bir sorun olursa ara." dedi ve evden çıkıp gitti. *** 29.01.2020

BÖLÜMLER (TEMELDEN) DÜZENLENMEYE ALINMIŞTIR!! KİTABI OKUYUP BİTİREN OKURLARIM, KURGUDA OLDUKÇA DEĞİŞİKLİK OLACAĞI İÇİN TEKRAR OKUYABİLİRSİNİZ:) 11.11.2021

Delilik bulaşıcıdır, dengenizi bozabilir. Bir adam vardı. Önce ruhumda, sonra tenimde Bir yangın başlattı. Bir adam vardı. Namlusu alnımda, Dudakları dudaklarımda. Bir adam vardı. Ellerini kana buladı. Aynı ellerle saçlarımı okşadı O adam var ya, Ruhunda cesetler biriktirdi. Ve sonra; Ruhundaki kiri bana bulaştırdı. Beni kirletti. "Senin beyazlığına geçemeyecek kadar karanlıktım. Ama seni kendi bataklığıma çekecek kadar gözüm kararmıştı. Ben aydınlamazdım ama sen batabilirdin. Biz ayrılamazdık ama sen ölebilirdin." Bir çöküş masalı... Şeydanur İpek. Not: Şiddet içerir. 16 yaşından küçüklerin okuması uygun değildir.

Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser yoktur artık. Hissizleşmiş ve yaşama olan hevesini kaybetmiştir. Kendisini bazı insanlar böyle yaşar diye teselli ederek annesi ve kız kardeşi için yaşamaya devam eder. Sıradan bir gün çalıştığı çiçekçiye gelen gizemli bir adamın ricası üzerine bir çiçek teslimatına çıkar. Ölüm anlamına gelen çiçekleri teslim ettiği adamın babasının otopsisini yapan adli tıp uzmanı olduğunu ertesi gün savcılıktan gelen bir telefonla babası hakkında sarsıcı gerçekle öğrenir. Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca'ya götürdüğü ölüm çiçeklerinin ikisi için olduğunu anlar. Babasının peşindeki birtakım organizasyon üyeleri, Lina'nın, Kadir Kara'ya gidecek olan anahtar olduğuna eminken Lina bunun ne demek olduğuna başta anlamasa da zamanla yaşananlar anlam kazanmaya başlar. Bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğunu Aral Çakırca ve Savcı Yiğit Atalay'la bu olayı çözmeye çalışırken keşfeder ve ailesinin kendisinden sakladığı sırlarla bir bir yüzleşmeye başlar. Saklanırım göz önünde. Gelir geçer önümden. Ben görünmez değilim. Hiçe sayar beni gözünde... Bu bir bilmece... Söyle bana Lily... cevap ne?