Fikirlərinizi bildirməyi unutmayın

Bəlkə də heç kimə demədiyin imkansızlıqların vardır sənin də. Demədiyin, deyə bilmədiyin, ya da artıq deməkdən bezdiyin... Hər tək qaldığında və ya səmaya baxdığında xatırladığın... Bir vərəq götürüb "indi nəsə yazacam" dediyində qələmi vərəqə toxundurarkən ilk ağlına gətirdiyin. Səni yaşadan imkansızlığın. O imkansızlıq ki, əgər olmasa idi, səni sənə bağlayan heç nə olmazdı. Olmasa idi, özünlə tək qalmaqdan bu qədər zövq almazdın. İncidərdi səni yalnızlığın. Özünlə söhbət etməyi belə unudardın sən. Bəlkə də bir sətir belə yaza bilməzdi xəyalların. Hə, bir də əllərin. Səmaya əəən yaxın yerin... Heç vaxt bilməzdi yeni doğan günəşin istisinin başqa əlin istisindən daha pak olduğunu. İmkansızlığın qucağında xoşbəxtliyin varlığını...

Düşünmək və insan olmağa çalışmaq bu qədər çətin olmamalıdır.

❛❛Gözlərimi məyusluqla bağladım. Birlikdə yol getdiyim bu iki insanın bütün həyat enerjimi içlərinə çəkdiyini yeni anlamağa başlayırdım. Onlarla olmaq məni cansız bir həyulaya çevirir, yatmaqdan başqa bir şey istəməyəcək hala salırdı. Bir az yolu izlədim, ardından da istədiyim şeyi etdim. Maşının açıq pəncərəsindən vuran hava istini boğarkən, sarı saçlarımı da üzümə tökürdü. Kiçik tellər burnuma, yanaqlarıma toxunurdu. Çox kiçik, balaca tellər... Üzümü toruma doğru çevirdiyimi başa düşəndə, yerimi dəyişdim və elə bu. Başqa heç nə üçün divarın küncündəki yerimdən bir az da olsun, tərpənmək fikrim yox idi.❜❜ • Bu Wattpad hekayəsi heç bir ədəbi keyfiyyət qayğısı güdülmədən yazılmışdır.

oasis (n) : sığınak, mecazi veya gerçek mabed.

Özümdə, sözümdə deyiləm sanki, Kimsə baş açmayır işimdən mənim, Ən çətin günlərdə, dostum, inan ki, Bir kağız, bir qələm olubdur tənim. •| 08 - 09. 07. 2016 |• Qapağın hazırlanması @adlijoz - a məxsusdur.

3009 kelime; oneshot prologue // burada yağmur yağıyor ama sen, şemsiyeni almadan gel yine de.. özletiyor bu çılgın sağanak seni, sırılsıklam özletiyor biliyor musun?

Bir tren yolculuğu kaç durak sürer? Yada bir kalbe dokunmak için kaç dakika gerekir? Tek bir gecenin sabahına kadar benimdin. Sonra gittin. Tek gece insanın tüm hayatını değiştirirmiş. Bunu öğrettin. Umarım ben seni bulana kadar kalbine sarkıtlar örmezsin yada içeri başkasını almazsın. Çaldığımda kapını, beni içeri alman dileğiyle.. Naruse.