2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

Her şeyden habersiz bir genç kız. Ona deliler gibi aşık, onu uzaktan izleyen, onu koruyup kollayan psikopat bir aşık. Her şey artık Azra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Dengeler kurulur, düzen bozulur. ••• "İçme şunu." Dediğimde "Kısa giyme." Demişti. "Kokusu iğrenç. Rahatsız oluyorum." "Çok güzelsin. Deli oluyorum." İlk bölümlerde zayıf olan anlatım düzenlenicek olaylar daha ayrıntılı anlatılıcaktır. Kapak tasarımı lululau'ya aittir. 6 Nisan 2015 de yayımlanmaya başlamıştır.

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Acıyı iliklerimize kadar hissettiğimiz de büyümüş oluruz. ... Küçükken yaptığımız kumdan kaleler misali gelen her bir darbe , yeni bir kum tanesini denize sürükler ve küçük bir kum tanesi yüzme bilmez,ölüme mahkumdur. Acı da bunun gibidir işte. En mutlu hissettiğiniz anda kader çoktan gözyaşlarınızla yazar ayrılığı,yalnızlığı,acıyı kalbinizin tam ortasına. HAYATINIZI TEK BİR DUYGUYLA ÖZETLEMEK İSTESEYDİNİZ BU NE OLURDU. Sevgi ? Mutluluk ? Umut ? Korku? Acı? Bazen bu duygulardan hiç biri kurtuluş değildir çünkü bazı insanlar çoktan gömülmüştür kendi ruhuna. Gelecek onlar adına karanlığa açılan yeni bir kapıdır. Sevilmeyeceklerini büyük harflerle kazırlar hafızalarına, unutmamak adına. Çünkü onlar için unutmak umutlanmak demektir. Umut ise yalnızlar için, kayıp bir kum tanesi, ve gözlerden akmaya başlayan yeni bir acıdır..

Racon denilen kutsal görev listesinde bize dair ufak bir kaç not vardır. Her kesimin, her semtin kendine has kuralları, kendine has sınırları vardır. Bizimki ise en keskini...

Gözlerinin ışıltısı bitmek bilmeyen bir özlemle, elanın en hoş tonunu aldığında, kusursuz kirpiklerini kırpıştırdı... *** "Tanrım..." diye mırıldandı. Gözlerini bir şeylerden kaçırıyormuş gibi kırpıştırırken sözlerine devam etti : "Bu içtiğim bilmem kaçıncı martininin ve viskinin etkisi değil mi...Biraz sonra gözlerimi açacağım ve sen gitmiş olacaksın. Bende seninle sevişirkenki rüyalarımın içine hapsolacağım. Yine.Yeniden mahvolacağım. Tanrım neden..? Neden bana acı çektiriyorsun... Günahkar olduğumu biliyorum ama bunu yapmak yerine beni öldürüp cehennemine tıksan daha az acı çekerim. Lütfen..." Gözlerini hafifçe kapattı ve derin derin iç çekerken, sağ eliyle karamsar renklerin en umutlusu olan siyah saçlarını karıştırdı. Şaşkınlıkla sözlerini bilinç altımda kontrol ediyordum. Benimle sevişirkenki rüyaları mı ? Benimle rüyalarda mı sevişiyordu ? Tanrım bu... Sapıkçaydı. Aslına bakarsan "sevişmek" kelimesi bile sapıkçaydı. Her neyse.

Adam böyle olsun diye yapmamıştı. Sadece hayatı renklendirmek istemişti. Ama hayatını griye bürümüştü ve soğukluğunu o zaman hissetmişti. Gri onu içine çekmiş durumdaydı. Adam işte o zaman kadının gri soğukluğunun içinde kaybolmuştu. İşte herkes mafyanın-yani iyi adamın- hayatının nasıl olacağını bekliyordu...

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

Bu hikayede; Teen Wolf replikleri, Teen Wolf ve Teen Wolf ekibi hakkında bilgiler, Spoiler, FanMade, Teen Wolf hakkında videolar ve yeni sezondan fotğraflar ve videolar var. Ayrıca Bestiary'nin paylaşıldığı tek hikayedir . Aradığınız her şeyi bulabilirsiniz. Özellikle de dizide geçen varlıkların ( Kurtadam , Banshee vb.. ) gerçek hayattaki efsanelerini merak ediyorsanız bulacağınız tek yer burası. Ayrıca elimden geldiğince kesin bilgileri paylaşıyorum.

Sapığım tarafından kaçırılınca neler olabilir ki?