Harry Styles nigdy nie był dobry w sporcie i nigdy się nim nie interesował, w każdą sobotę jednak chodzi na mecze i ogląda, jak gwiazda piłki nożnej, Louis Tomlinson, dominuje boisko. Pewnie, Harry nie miałby nic przeciwko, żeby Louis zdominował go też w łóżku, ale naprawdę czuł coś do starszego chłopaka. Nie wiedział, co było trudniejsze: zapamiętanie wszystkich zasad w piłce nożnej czy zwrócenie uwagi Louisa. Wszystkie prawa należą do autorki. @longhairedirwin

- Gotowe. Słowo było ledwie szeptem, kiedy wydostało się z ust Harry'ego, ale uderzyło w Louis z siłą rozpędzonego pociągu. Było skończone. Stworzyli wehikuł czasu. I jutro będą podróżowali do przyszłości. czyli Louis Tomlinson i Harry Styles próbują bawić się czasem, więc czas bawi się nimi. tłumaczenie pracy od bluestarwitch (loustarlight on tumblr)

Szklane fiolki poleciały przez pomieszczenie roztrzaskując się o ścianę. Iskry magii sypały się w powietrzu w rytm elektryzujących skrzeków. Magnus wrzasnął z frustracji i sięgnął po kolejny przedmiot, lecz wtedy odkrył, że zdążył zniszczyć już wszystko co miał w zasięgu ręki. - Niech to Lilith... - zaklął pod nosem i przetarł dłońmi twarz. Nie. Nie mogli tego zrobić. Nocni Łowcy byli tradycjonalistami, ale żaden z nich nie zniżyłby się do skrzywdzenia... dziecka. To się nie wydarzyło. Czarownik przymknął powieki. Widział pod nimi zapłakaną twarz chłopca. Wymalowany na niej ból był tak głęboki i obezwładniający, że samo wspomnienie było jak celny cios wymierzony wprost w splot słoneczny. Nie potrafił go wyprzeć z głowy. I co teraz miał zrobić...? Nie mógł go oddać... To byłoby nieludzkie, Magnus nie był taki. Ale co mógł zrobić? Jak pomóc, kiedy złamano w tym chłopcu resztki niewinności? Zatkał uszy. To nic nie dało. Wciąż słyszał słabe krzyki, ostatnie podrygi buntu: - Nie! Nie chcę! Nie jestem taki!

Harry jest lekarzem w szpitalu i od dobrych kilku lat zastanawia się czy dobrze zrobił, że wybrał taką a nie inną ścieżkę kariery. Doskonale wiedział, że przekonał go do tego fakt, że jako mężczyzna może mieć dzieci i chciał z medycznego punktu widzenia zbadać możliwość posiadania tej przypadłości przez innych mężczyzn. Będąc gejem wiedział, jak ważne jest posiadanie dzieci dla par homoseksualnych, a możliwość zajścia w ciążę przez mężczyznę jest wybawieniem przed krzywymi spojrzeniami ośrodków adopcyjnych. Louis jest księciem, który, podobnie jak jego kuzyn Niall, ukrywa przed całym światem fakt, że nigdy nie będzie chciał się związać z kobietą i zapewnić dynastii potomka. Chociaż jego najbliżsi powoli zaczynają się domyślać, że ewidentnie daleko mu do randkowania, nie zdają sobie do końca sprawy co może być tego powodem. Pewnego dnia książę Louis ulega wypadkowi samochodowemu. Trafia on na oddział Harry'ego i to pod jego opieką będzie przechodził leczenie. W momencie, gdy się spotykają, doskonale wiedzą, że dla siebie przepadli. Tomlinson jednak nie wie, że Harry ukrywa tajemnicę, która mogłaby sprawić, że nie zostałby wydziedziczony z kolejki do tronu.

Harry zupełnie nie ma ochoty jechać na wesele swojej siostry, zwłaszcza że jego rzekomy chłopak tak naprawdę nie istnieje, a przecież kogoś musi wziąć ze sobą. I tylko całkowita desperacja (albo Niall) popycha go do tego, że zaprasza swojego kolegę z pracy.

Wiosna 1940 roku. Wydawałoby się, że trwająca wokół wojna postanowiła ominąć francuskie miasteczko, ale czy na pewno? Pewnego wieczoru do drzwi Louisa puka ranny angielski żołnierz, a chłopak postanawia mu pomóc, oboje jednak bardzo szybko poniosą konsekwencje swoich wyborów, a los nie zawsze będzie dla nich łaskawy.

[[ Partners in crime - część 3 ]] Nikt nie zrozumie przestępcy lepiej niż inny przestępca. Jednak by stać się wolnym, musisz przeciwstawić się przyjacielowi...

Instrukcje były proste: uwiedź i zniszcz Harry'ego Stylesa. Ani razu nie rozmawiali o możliwości zakochania się w nim przez Louisa. Więc oczywiście to właśnie zrobił. Polskie tłumaczenie Oryginalna wersja w języku angielskim autorstwa Velvetoscar: https://archiveofourown.org/works/2090982/chapters/4550871

[[ Partners in crime - część 2 ]] Emerytura seryjnego mordercy to relaks i koniec zleceń. Chyba że ktoś bliski poprosi o pomoc...