Yıllarca makinelera bağlı yaşadı Tao çünkü onu hayata bağlayacak birşeyi yoktu Bu kararı o güne kadar sürdü . Yeni oda arkadaşı Kris wu gelene kadar Ama bu sevgi , bu mutluluk Tao ' ya fazla gelmişti . Tao 'nun bu minik kalbi bu kadar fazla sevgiyi taşıyamadı .

Luhan... Bir kardan adamdı o. Kalbini ısıtacak sıcak dokunuşlardan çok donduracak bir nefese ihtiyacı vardı. || 26.07.2014 || ✕ Tüm hakları saklıdır. Hikaye bu hesaptan başka hiçbir yerde yayınlanmıyor. Eğer başka bir yerde görürseniz lütfen haber verin! ✕

Exo yaoi fanficidir.Lütfen rahatsız olacaklar okumasın.

"Bugün 18.08.2014 O gittiğinden beri 95 gün, 4 saat, 45 dakika oluyor. Ona ulaşmaya çalışıyorum ancak bu pek de mümkün değil. Uzun bir süre yeni numarasını, adresini bulmaya çalışıyorsunuz ve sonunda reddediliyorsunuz filan.. Ayrıca sürekli etrafınızda olan 10 kişi, bir menajer, birkaç koruma ve binlerce fanlar var. Onlara fark ettirmeden onu özlemeliyim, ağlamalıyım. O gittiğinden beri yemek yemek istemiyorum, fazlasıyla zayıfladım ve kendimi provalara verdim. Artık diğerlerinden birkaç saat daha fazla prova yapıyorum. Ancak bunlar bana bir şey kazandırmıyor, gittikçe geriliyorum ve bunun gibi daha birçok şey. Evet, ben Huang ZiTao. Ben, Kris'den geriye kalanım. Zayıf bir beden... Evet sadece bu. Hiçbir işe yaramayan bir beden."

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."