VHARTLOX CADI AKADEMİSİ SERİSİ - 1. KİTAP 🔮 Şimdi Ephesus yayınları farkıyla kitap satan her yerde! "Eğer bu dünyaya uymuyorsan, yeni bir tanesini yaratmak kaderinde yazılı olduğu içindir." 💫 Dünya'nın dört bir yanından güçlerini yeni keşfeden ya da sonunda açığa çıkmasını bekleyen yüzü aşkın 17 yaşında cadı kız küçük mü küçük, minik mi minik bir mektup aldı. Mektup onları bir okula davet ediyor; Vhartlox Cadı Akademisi. Oraya gitmek sadece büyülü bir cadı süpürgesiyle mümkün ama ondan önce yapılması gereken tonla iş var. Okulun malzeme listesi epey bir kabarık. Eh tabii, cadı olduğunu taptaze öğrenmiş Erin için birkaç ekstra da dahil. Artık Erin'in yeni gardırobunu siyah orta topuklu ruganlar, sivri uçlu şapkalar, koyu renk elbiseler ve ağır katları arasında daha koyu sırları barındıran cüppeler dolduruyor. "Haydi Erin, arkadaşlarına veda mesajlarını at ve telefonunu bırak. Seni uzun bir yolculuk ve yepyeni arkadaşlar bekliyor. Ve komşu kışladaki savaşçı gençlere dikkat et. Genelde çok yakışıklı olmalarıyla, bir de cadı kızların kalplerini çalmakla ünlüdürler." "Ne olursa olsun kendine ve gücüne güven. Ruhu geceyle yıkanmış, büyüyle sırlanmış kutsal kadınların arasındasın artık. Tanrıçanın meşalesindeki harlı alevler kadar amansız olmak senin kanında var." Hekate, Yunan Mitolojisinde büyünün, cadılığın; gecenin ve Ay'ın Tanrıçası olarak geçer. Cennet'in, Dünya'nın ve yeraltının gücüne sahiptir. Pagan dininde ise Yaşlı Tanrıça; Ay Tanrıçasının üçüncü fazıdır. Tüm cadıların ve büyü gücünün annesidir. Kızları, kan bağı olmaksızın, aynı Tanrısal kanı taşır. Gerçeklik parmakları arasında bükülebilir ve dudaklarında büyü gizlidir. Bu cadıların hikayesi, kaderse onların kalemi. 🌛🌝🌜 - yazarın illüstrasyonlarıyla zenginleştirilmiştir

Ellerimden rüzgar geçiyor bir gece vakti, Tutamıyorsun, çok uzaklardasın belli ki. Mathilda, biricik sevgilim... Yüreğimde aşk, Kazablanka'da yağmur var. # 2015 # ©Tüm hakları saklıdır. | All rights reserved.

Ne de güzel döküldü yapraklarınız!

Bir kadın özgürlüğünü teslim etmiş. Bir adam, kadını gökyüzünde asılı bulmuş. O gün bugündür, gökyüzü hep özgürlük kokmuş.

Haykırılamayan çığlıkların, dillere dökülemeyen kelimelerin, yanaklardan süzülemeyen biçare gözyaşlarının kadınıydı, Maria. Onun için yeni yıl, yalnızca geçmişindeki izlerin tekrar gün yüzüne çıkmasından ibaretken, o gece her şey, sanki kaderin yeni baştan yazıldığını işaret ediyormuş gibi tam tersine çevrilmişti. Nefes bile almayan bir adama kör kütük bağlanmışken, yanı başında duran sıcacık bir kalbi, Joseph'i bile fark edemiyordu. Oysa ki Joseph Allen, o yılbaşında yapılan tüm hazırlıkların yalnızca Maria Perez ve kendisi için yapıldığı düşünse, pek de yanlış bir şey yapmış sayılmazdı. Çünkü o iki kusurlu kalp için Aralık ayının son gecesi, yeni yeni yaşanmaya başlayan kendi hayatlarının ilk ve en şahane gecesi olacaktı. "İnsanlar yaşlandıkça, dünya gençleşiyor, Maria." dedi Joseph, Maria'nın güzelliklerle dolu çehresini incelerken. "Her şeyi bir kenara bırak. Bugün ruhuna bir parça daha keder katan, bedenine birkaç kırışıklık, umutlarına birkaç satır çizgi atan, bizler değiliz... Bırak da ruhumuz değil, bizi birleştiren seneler yaşlansın." O gece yarısı, o yeni yıl ve o tertemiz dakikalar, birbirlerinin umudu olan ve hayatlarının sonuna kadar acılarıyla savaşmaktan çekinmeyecek iki güçlü ruh için çoktan ilerlemeye başlamıştı. "Her gerçeğin bir masalı vardır." ***

"Sevgilim, Mehpare Hanım, yüreğim tahammülfersa bir acıyla yanıp kavrulurken siz, neden hâlâ zümrüt yeşili yelpazenizi kahrolası bir hüznün sirayet ettiği çehrenize siper etmemektesiniz?"

"...ben edebiyattan ibaretim." - franz kafka

korkudan besleniyorlar. inançlarımı yerle bir etmek istiyorlar. yedi şeytanlar evimde. yedi şeytanlar her yerde. bana sahip olmak istiyorlar. ben korktukça daha fazla üstüme geliyorlar. birincisinin adı pişmanlık. ikincisinin acı. üçüncüsünün vicdan azabı. dördüncüsünün ihanet. beşincisinin nefret. altıncısının suçluluk. ve yedincisinin ise insan. en büyüğü, en korkuncu ve en günahkâr olanı. onlardan kurtulmak için onları yaratan tanrı'ya sığınmam yüzüme çaresizliğin o acımasız darbelerini vurdu. yeni bir şeytan. şeytanlar çoğalıyor. onlar sonsuzlar. peki ya, kendimden nasıl kurtulacağım? [Tüm hakları saklıdır. İznim harici kopyalanma durumunda hakkınızda yasal işlem başlatılacaktır.]

Ben Piraye. Sıcacık esen meltemi kalbiyle soğutan, soğuk rüzgarları beyaz telli saçlarıyla ısıtan kadın. Ömürlü kelimelerin serzenişlerine rağmen bir an bile tereddüt etmeden onların cinayetine şahit olup, ortada kalan cesede 'Acı' diyen kadın. Bileklerindeki acının göğsündeki acının yanında hiç olduğu, Üsküp'ün gündüzünü gecesine, sabahını akşamına katan kadın. Ben Piraye. Ömürsüz bir çiçekte can bulan, Canını sevdikleri için kül eden kadın. "Ah, benim Ömürsüz çiçeğim, Üsküp'te bir sabah daha doğuyor, Gözlerimde kan, Zihnimde acı, Kalbimde sen."