Yalnış yer ve yalnış insanlar. Neden burada olduğumu bilmiyorum. Ya bir oyunsa düşüncemi çökertecek şeyleri yavaş yavaş öğreniyorum, istemesemde. * * * "Bırak artık." dedim titrek sesimle. Başını geriye çekti. "Neden engel olmuyorsun?" çünkü öyle bir şansım yoktu. "Yoksa olmasını beklediğin şeyler mi var?" Tek cümle şok olmama yetmişti. Kalbimin şimdiye kadar bu kadar hızlı attığını hatırlamıyordum. "Bırak beni dedim!" ilk defa bu kadar yüksek sesle bağırdım. İki elimle göğsüne bastırdım. Zerre kıpırdama yoktu. "Bana karşı kazanamayacağını ikimizde biliyoruz, ama kaybetmek istemiyorsan birdaha bana engel olmaya kalkma."

Devrim Altun. Bu benim. Devrim ismini hakkıyla taşıyorum çünkü 'devrim' sayılabilecek işlere imza attığım söylenebilir. Mesela, yatılı bir erkek kolejindeki tek kızım. Mesela oda arkadaşım bir erkek, en değişiğinden, yakışıklısından, üstelik yavaş yavaş fark ettiğim gibi, oldukça karanlığından. Ve mesela hayatım çok garip bir yöne doğru gidiyor. "Kötü kararlar iyi hikayelere yol açar." *Kitap 2017 yılında epsilon yayınevi ile basılmıştır, fakat wattpad üzerinden okuyabilirsiniz. 1,2 ve 3. kitap bulunmaktadır.

Biz nasılız. İyi miyiz gerçekten ya da sağlıklı mıyız??? Bunu öğrenmenin tek yolu bu kitap. Emin ol sen de kendin hakkında hiç bir şey bilmiyorsun....

*Bu adla açılan ilk hikaye olduğundan isim hakkı benimdir.* Çalıntı durumunda gereği yapılacaktır.* - Tanıtım - Günler geçiyor, zaman ilerliyor ama her şey aynı kalıyordu. Ben değişmedikçe onlar da değişmiyordu. Yeniden devam edeceğime dair inancım yoktu. Kendime inancım yoktu. Yitip giden her şey gibi, ben de bitmiştim. Ve benden geriye sadece ruhsuz bir beden kalmıştı. Aşk, benim sonum olmuştu. ****** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

O Alya Öztuna... Yaşadıkları yüzünden kendini karanlık bir boşluğa kapatmış masum bir kız.. Hiç kimse yoktu. Ve o derin bir boşlukta haps oluşmuştu.. O Kamer Algan.. Hiç kimse tarafından sevilmeyen.. Acımasız.. İnsanın iliklerini titretecek kadar karanlık kişiliğe sahip... Bomboş bakan simsiyah gözleri nefretinin simgesi olan biri... Ama nerden bile bilirdiki nefreti uğruna feda edeceği masum ama bir o kadarda hırçın kıza aşık olacağını?

BURASI BENİM KRALLIĞIM.

E.L James 'Grinin Elli Tonu' kitabından esinlenmiştir. "Herkesin içinde sekse karşı merak vardır." Bazıları ilk deneyiminin hazzını arar, bazıları ise bambaşka hazlar. Keyifli okumalar !

"Biz her zaman farklıydık. Normal diye bir kavram bizim hayatımızda hiç var olmamıştı. Zıttık, birbirimizle uyuşmuyorduk. O siyahsa ben beyazdım. O karanlıksa ben aydınlıktım. O soğuk bir kış rüzgârıysa ben ılık bir yaz esintisiydim. Biz Ateş ve Su'yduk. Evrende bilinen en büyük zıtlıktık. Belki birlikte olmamız bile hataydı. Hiç yan yana gelmemeliydik. Ama kader, bizi bir araya getirmişti. Belki de bizi bir araya getiren sadece tesadüftü... Ateş benim bu dünyadaki cehennemimdi.'' "O, bu zamana kadar karşılaştığım en farklı, en tuhaf, en değişik insandı, çoğu zaman beni çileden çıkarsa da benim ufaklığımdı işte. Her şeyine her şeyimle değer verdiğim tek kızdı. O inatçı tavrı, beni sahiplenişi, benden bir türlü vazgeçmeyişi, ona yaptıklarıma rağmen hâlâ yüzüme bakıp beni sevebildiğini açık açık söylemesi ve daha sayabileceğim birçok neden varken Melisa'nın kalbimdeki yeri bambaşkaydı. Kelimelerle tarif edilmezdi. Onu ilk gördüğüm zaman nasıl sadece bir kız çocuğu diye içimden geçirdiysem, şimdi de sadece benim her şeyim diyordum. Çünkü öyle olmuştu. Öyle olmayı kendi masumluğuyla, kendi elleriyle başarmıştı. Melisa, benim bu dünyadaki cennetimdi.''

Günahın adı kadınsa, günahkâr olan kimdi ve erkek, günahla günahkâr olmanın neresindeydi? Yaratılış aynı iken ve var oluş sebebi tekken, kadın ile erkek arasında olduğu söylenilen farkın adı neydi? Güç, erkeğin avuçları arasında yaşıyorsa eğer, güçsüz olana hunharca dokunmak hangi inancın kabulüne sığar ve hangi canlının adını "İnsan" koyardı? Kim, neden, nasıl ve niçin onu doğuranın da bir kadın olduğunu unutup, anlık bir zevk uğruna koca bir hayatı hiçe sayardı? Yanlış ve doğrunun el ele tutuştuğu bir yolda, haklı olan haksız, haksız olan haklı görülürken, insan neden kendi adaletini kendisi yazınca suçlu sayılırdı? Evet, kadının adını günah koymuşlardı; ama "onlar" unutmuş olsalar bile, adını günah koydukları varlığın rahminde can bulmuşlardı!"

Üç kişi hayal edin. Üç birbirinden farklı karakter. O üçünün de kendine ait farklı fikirleri var ve sizin birinin yolundan gitmeniz gerekiyor. 1) "Bazı anlarda kalbinde olan kişinin, hayatında olamayacağını anlarsın." 2)"Gelmeyeceğini bile bile beklemek saflık değil, aşktır güzelim." 3)"Sevmediğim bir şeyi seviyor gibi yapabilirim. Zor olan; sevdiğim bir şeyi sevmiyormuş gibi yapmak." Sen o üç kişiden hangisi olursun? Yanıtını bulmak istiyorsan, İmkansız'a benimle ulaş... Bir çöldeyim ben. İhtiyacım olan sadece bir damla. Küçücük bir damla su... İçimdeki o sonsuz sussuzluğu gidermek için istediğim tek şey o damla. Hayatıma dönüş biletim belki de. Karanlığa mahkum olan ben yaşadığım o sonsuz çöl gecelerinden sonra hiç beklemediğim anda çölün ortasında bir kaktüs bulmuştum. Herkes bilir kaktüslerin dışı dikenler ile kaplıdır. Doğru yerden tutmazsanız elinizi parçalayabilecek niteliktedir ama ben o kaktüsü düzgün bir şekilde tutmuştum. İlk başta anlamak için küçük yaralar almıştım ama o yaralara değen bir sonuç ile karşılaşmıştım. İçini açtığım anda aylardır istediğim şeye kavuşmuştum. Ben hayata döndürecek o küçük damla suya. Kana kana içmek isteyeceğim o bir damlaya kavuşmuştum. O yıldızlı çöl gecesinde yolumu bulmamı sağlamıştı o damla. Hiç beklemediğim bir anda pusulam olmuştu. Mahkumiyetinin acılı olduğu o dipsiz yerden kurtarmıştı beni. Wattys 2015 kazananı Sevgili minnoş okuyucum, Bu benim ilk hikayem ve en başta hatalarım olabilir ama lütfen unutma ; her yeni bölümde kendime bir şeyler katıyorum ve limitlerimi zorluyorum :) İ