Romantizm içinde #11 ❤ İlk görüşte aşka inanır mısınız? Peki aşkınız için neleri göze alırsınız? Mesela hayallerinizden vazgeçer miydiniz? Peki çok sevdiğiniz ailenizi geride bırakır mıydınız? Nazlı lise son sınıf öğrencisiyken kendini yasak bir aşkın bahçesinde bulur. Önünde iki seçenek vardır. Ya yasak olan meyveyi yiyerek aşkının peşinden gidecek ya da ailesine ve hayallerine sımsıkı sarılıp o adamı unutacaktı. Henüz on sekizinde korkusuz, ateş kadar sıcak, tutkulu ve sırılsıklam aşıktı o. Aras kalbinin ritmini bozan masum kızla karşılaştığında ya arkasını dönüp gidecek ya da kalbinin sesine kulak verecekti. Görünüşte her şey mükemmeldi onlar için ama ortada büyük bir sorun vardı. Çünkü Aras babasının isteği üzere bir başkasıyla evlenmek zorunda kalmıştı. Fakat bunu Nazlı'sından nereye kadar saklayacaktı. Henüz yirmi dördünde, hırslı, bencil ve kıskançtı ama kör kütük aşıktı o. Aras ve Nazlı imkansız bir aşkın içinde mutlu olacaklarını düşündüler ama kaderin onlar için farklı planları vardı. Aras kendini bir anda rakibi ve ezeli düşmanı Selçuk Derin, ailesi ve de aşkı arasında buluverdi. Artık aksiyon, entrika ve tutkuyla harmanlanmış bir hayatı vardı. Onların suçu yanlış zamanda karşılaşmak mıydı yoksa aşkın peşinden gitmek mi? Cevabı bu kitapta.

"Seni sevmiyorum" dedi. Bugüne kadar duyduğu en güzel sözdü... Kalbi deli gibi, doludizgin çarparken heyecanla nefes aldı. Kendi gözlerinin de söylediği, dilinden bağımsız o sözler döküldü. "Ben de" dedi, "ben de seni seviyorum." Genç adam siyah deri montunu istemsiz tutup gözlerini kısarak şaşkınlıkla baktı. Oysa bilmediği, kendinin görmediği, karşısındaki kızın görüp bildiği bir şey vardı. Dil başka göz başka konuşurdu. Kalpten dile aksederdi sözler, oradan gözlere. Kalpten gelen sözler tek çıkardı. Göze ayrı dile ayrı gitmezdi. Dil yalan söylese de gözler kalbin aynasıydı ve asla yalan söylemezdi. Şimdi sevdiği adamın söylediği gibi. Dili yalan söylüyordu ama bakışlarındaki sevdası kalbinin yansımasını gösteriyor sadece iki kelime söylüyordu. Seni Seviyorum... Canım arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla!

Kumdan bir kalenin içinde büyümüştüm. Kör ve dilsiz olarak. Kalem üstüme yıkılıyordu ve ben altında eziliyordum. Birden öldürmüyordu beni. Önce nefesime doluyordu kumlar, Sonra bedenime, En sonda kalbime. Yavaş yavaş... "Kendini bırakma. Eğer bırakırsan kaybolursun. Bu koca labirentte asla yolunu bulamazsın." Kulak tıkadım bu sefer sözlerine. Ben artık ne istediğimi bilmiyordum. Dünyada gerçekten bu kadar kötülük varken artık ben iyi ve saf kalmak istediğimi sanmıyordum. Geçmişim bir muammaydı, ailem dediğim insanlar bir muammaydı, peşimde olan adamlar ise o muammaların sebebiydi. ## wattpad de paylaştığım ilk hikayem olacak bu ama yazdığım üçüncü hikayedir ve belirtmekte istiyorum ki bu hikaye iki yıl önce kurgulanıp yazılmaya başlandı. Bazı nedenlerden dolayı paylaşamadım. Saygı çerçevesinde her türlü yoruma eleştiriye açığımdır. Hatta hatam varsa bunu duymakta isterim. Yaza yaza gelişir insan sonuçta... ## Yayınlanma tarihi: Mayıs 2017

Hazal, hayatında ilk defa girdiği bir kumarhanede, parasını değil de kalbini kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Tıpkı, kendi halinde, deha düzeyde bir matematikçi iken, bu karanlık dünyaya nasıl düştüğünün farkında olmadığı gibi... Akın Ateşdağlı, adı anıldığında herkesin çekindiği, fakat kimsenin karakterini tam olarak çözemediği bir adamdı. Sol kaşının kavisinden aşağıya kadar olan kısmı tamamen beyaz olduğu için, lakabı Kaşıbeyazdı; ama hiç kimse ona böyle seslenmeye cesaret edemezdi. Birbirinden tamamen farklı bu iki insandan biri tecrübeli bir kumarbazken, diğerinin sadece kalbini koyduğu bir oyunda ne kadar şansı vardı?

Bazen kötü diyebileceğimiz tesadüfler hayatımızda vazgeçilmezleri verir bize

#3 kaçakgelin Hayatım boyunca sorumluluklarımı bilen bir insan olmuştum. Dönüp yanımdan duvarın diğer tarafına atlamakta olan adama baktım... Tamam, bu aşırı sorumsuzcaydı! Kendi kına gecemden aşığımla kaçmış üstelik arkama dönüp bakmamıştım bile... Şimdi bambaşka ve zorlu bir hayat uzanıyordu önümde... Hele ki benim gibi elini sıcak sudan soğuk suya sokmamış bir insan için aşırı zorlu bir hayat... Peki umrumda mıydı? Tabi ki hayır... Dönüp sevdiğim adama gülümserken ondan da aynı karşılığı aldım. Hayatın önümüze çıkardığı zorluklarla beraber yüzleşmek için ilk adımı da beraber atmıştık... Omuz silkip bana elini uzatan adama baktım. Ve tekrar arkama bakma gereği duymadan bir kez daha sevdiğim adamın kollarına atladım. Simsiyah, yıldızsız bir gökyüzünün altında ışıldayan bir yalıda gelinsiz bir kına gecesi başlıyordu... ya da benim durumumda başlayamıyordu... Evleneceğim adam mı? Ayak serçe parmağını milyondolarlık sehpasının köşesine çarpar inşallah..!

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

"Bence bu anlaşma senin içinde çok kârlı olacak, iyi düşün." "Hayır ben istemiyorum. Düşünecek birşey yok." "Söylesene. Bu hâlde hemde kucağındaki bebekle ne yapmayı düşünüyorsun?" "Bu sizi ilgilendirmez." "Bebeğin babası nerede?" "Bebeği terk etti." "O zaman ben o bebeğe çok iyi bir baba olurum..."deyip bebeği kucağımdan çekti. Genel Kurgu #10

? Fırtına YAMAN - Huzur YAMAN ? Seven göz müydü yoksa kalp miydi? Evliliklerine karar kılınan iki kişi... Biri Huzur... Diğeri Fırtına... Biri hayatımızda sakinliği, mutluluğu simgeler iken, Diğeri yıkımları, çöküşleri, acıyı simgeliyor... Kızın adı Huzur... Adamın adı Fırtına... İsimlerini yan yana getirdi kaderleri ve Huzur' un Fırtına' sı oldu... Yayınlanma Tarihi: 24.11.2015