Kelimelerin aslında tahsisli ruhkurtaranlar olduğunu bilir miydiniz? Haydi, çekinmeyin, sorumun üzerine hissetmekten bir an olsun korkmadan düşünün. Gözlerinizi kapatın, boyutlarla inatlaşırmış gibi algınızın sınırlarını zorlayın, gerçeklikten hayale sanki özgürlüğünüzün peşinden gidiyormuşçasına koşun. Hâlâ bir ipucu mu istiyorsunuz? Yoksa benim gibi fazla suskun kalıp ruhunuz mu hamladı sizin de? Pekâlâ... İdman zamanı! Aklınızı bir süreliğine susturun, hecelere bürünmüş onca değerli nefes yüreğinizi okşarken ardında miras bıraktığı yankıları duyabiliyor musunuz? Ruhunuza tohum misali yuvarlanıp orada yeşillenen sözlerin elinden tutun. Gözlerinizi yaşartan o fısıltılar tekrar sızlatsın gönüllerinizi... Belki çocuğunuz, ilk kez "Anne!" diyerek tombul ellerini uzattı size; belki babanız "Seninle gurur duyuyorum," diye sırtınızı sıvazlıyordu ya da belki de sevdiğinizin dudaklarından çıkmıştı bir "Sensiz yaşayamam..." Tanıdık geldi, değil mi?

Türk Dil Kurumu, Tecavüz kelimesini namusuna saldırma, sarkıntılık, başkasının hakkına el uzatma, aşma, ötesine geçme olarak tanımlamış. Lakin, o iş öyle değil güzel kardeşim! Tecavüzün her türlüsü kötü, yalnız bir cinsel saldırı suçu anlamına geleni var ki, işte öyle ne senin bildiğin gibi kendisine tecavüz edene aşık olabilme imkanı tanır ne de TDK'nın açıklaması gibi namusa saldırmak olarak değerlendirilir! Cinsel saldırı suçu, toplumda tecavüz olarak bilinen, bir insan davranışı olup, bir insanın başka bir insana yapacağı en büyük zulümdür! Zira, tecavüz, hükmetmektir, kişiliğe saldırmaktır, saygısızca vurdumduymaz bir üslupla her şeyi harcamaktır. Geriye ne kalacağını düşünmeden tüketmek, bitirmektir. Hayır hayır, asla kabul edemem tecavüze uğrayan mağdurun kirlendiğini, namusunu kaybettiğini! O sizin pis zihinlerinizin yaptığı pis bir yanılsama! Neden kötünün yaptığına mağdur kirlensin, neden hayatta ki tek görevi insan olabilmek iken bunu becerememiş birinin insanlık dışı davranışının diyeti mağdura ödetilsin! Yani demem o ki arkadaş, tabi ki yazma kabiliyetine de hayal dünyana da saygım sonsuzdur lakin, kendisine azıcık saygısı olan bir insan 'tecavüzcüsüne aşık olan insan modeli' çizip de adına romantizm diyemez! Herkesin herkesi değersizleştirdiği bir toplumda bir kadın olarak sen yapma bari bunu hem cinsine. Zaten karşı cinsin seni o kadar çok kontrol altında tutmaya çalışıyor ki sen de 'bak tecavüzcüsüne aşık olunabilir' saçmalığını işleme insanların dimağına! Çünkü olmaz öyle bir şey! Bunu iddia eden biri, tecavüzün sadece bir tensel temas olduğu yanılgısında olan sığ birinden başkası değildir! Bu hikaye bunun için yazıldı işte! Öyle olmaz tecavüz arkadaş demek için, öyle aşk meşk zırvalıkları doğurmaz, demek için yazıldı.

Ben cenaze töreni boyunca mezara bakıp belirsiz düşüncelerimde boğulurken, pek sevgili kayın validemin nasırlaşmış elleri ile boğazıma yapışıp acısını hafifletme isteği ile sıraladığı suçlamaları hissizce dinledim. "Hep senin yüzünden, oğlum senin yüzünden canına kıydı." Sessiz kaldım, yapmak istediğini yapabileceğini göstermek amacı ile çırpınmadım bile, nefesim kesilene kadar sıktı boğazımı da nefessiz kalan ben, kolumu kaldırıp müdahale bile etmedim, edemedim. Ama tepkisizliğimin sebebi ne anne olmasıydı ne de onun acısına kimsenin acısının yaklaşamayacağını bilmemdi. Tepkisiz kaldım zira kendi ailem de dahil şu anda, bu mezarda bulunan herkes hatta burada bulunmayanlar dahi bu ölümden zaten beni sorumlu tutuyordu. Tepkisizdim belki de haklılık payları vardı ve ben de bu durumu çoktan kabullenmiştim. Neden mi? Eşimin Facebook hesabında, intihar etmeden önce durum güncellenmesinde paylaştığı yazı, hakkımda yargısız infaz hükümlerini işleterek kanaatin oluşmasına sebep oldu. Peki eşim ne mi düşünüyordu: ''Hayatımın anlamı olan kadın, eşim, karım şu kısa hayatımdaki hem en temiz sayfam hem de en utanç tablomsun! Beni istemediğim bir adam, bir cani yaptın şimdi de sen yaşa bu vicdan azabı ile, şimdi de sen hisset, insanın kendisinden iğrenmesi ne demekmiş, her şeyin sorumlusu sensin, yaptığım ve yapacağım her şeyin SORUMLUSU SEN, hoşça kal...''

"Sen ve ben bir klasiğiz bebeğim!" I'm the violence in the pouring rain. I'm a Hurricane.

"Dudaklarımda kalan acı tadınızı, kokunuzu, beni darmaduman eden nefesinizi dahi unutmak istiyorum. Beni neden anlamıyorsunuz? Ben saklambaç oynayamayacak kadar yoruldum artık. Her sobelediğimde yine ebe olmak, bir hayali kucaklamak istemiyorum." Şimal, umutlarını küçük hayallerine sığdırmış genç bir kadındır. Tüm çabası, ailesine inat kendi ayakları üstünde durabilmek içindir. Fakat kader, onun yolunu çoktan çizmiştir. Başarıya adım adım ulaşmayı planladığı kariyer yolunda ilerlerken hiç beklemediği bir anda kendini aşkın kollarında bulur. Kral Süiti'nde yüreğine düşen yangın onu tüm dünyayla karşı karşıya getirecektir.

**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)

Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Diğeri Korkutucu. Çalışmak için gittiğiniz evin mafya liderinin evi olduğunu bilseniz oraya gider miydiniz? *** "Yeni hayatına merhaba de kül kedisi artık benimlesin" dedi keyifli sesiyle. Pis sırıtışına sinir olsamda sesimi çıkarmadım. Yavaşça bana yaklaşıp sırtımı duvarla birleştirdi. Başını boynuma yaklaştırıp etkileyici tonla konuşmaya başladı. "Artık tüm hücrelerinle bana aitsin. İtiraz etme hakkın kalmadı biliyorsun değil mi?" dedi boğuk çıkan sesiyle. Verdiği her nefes boynuma çarpıp vücüdümda elektirklenmeye neden oluyordu. Kendimi toparlamak isterken boynuma kondurulan buse, aklımı başımdan aldı. Karşımdaki adam inanılmaz ince zekaya sahip ama unuttuğu bir şey var kadın zekası. Kafamı yapabildiğim kadar geriye çektim. Sırf ben sinirliyken mutlu olduğu için "Senden öncekilerde öyle söylüyorlardı ama sonuç hep aynı " dedim. İşte gülme sırası bende. "Senden öncekiler de ne demek ?" dedi dişlerinin arasından kaşları çatıldı. Vücudu gerilirken gözleri öfkeyle kıstı. Ona bilmiş bakışlar atıp sırıttım. Sen beni anladın dercesine. "Bundan sonra hayatında kimse olmayacak" dedi yumruğunu yan tarafımdaki duvarla buluştururken. Siniri duvardan duman çıkarmaya yetti. ''Bakarız" dedim alayla kahkaha atarken. ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. NOT: Hikaye kitaplaşana kadar bölümler Wattpad' de kalacak silinmeyecek.

"Aşkını karanlığına hapsedip, aydınlığa ulaşmaya çalışırken kendini tamamen zifirinde kaybeden, kayıp âşıkların hikâyesidir...." Karadul ve Zifir'in hikayesini okumaya, Ilgaz'ın Ada'sında yaşamaya hazır mısınız? Telif hakları Kültür Bakanlığı tarafından onaylanmış olup Yazara aittir.