Ama gözümün önünden gitmiyordu ki gülüşü. Ne yalan söyleyeyim heycanlanmıştım. İçimden şarkı söylemek, koşmak hatta niye bilmiyorum ama ağlamak bile gelmişti o an. Öylece izliyordum Banu'yu sanki pizza kulesinin karşısında bunu nasıl yapmışlardır acaba der gibi gözlerimi hiç ayırmıyordum ondan. En ince ayrıntısını bile kaçırmak istemiyordu gözlerim. Evet işte dünyanın 8. Harikası karşımda duruyordu