ขออภัยหวานใจผมเป็นมาเฟีย(yaoi END)
"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."
"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกลัว...ฉันกลัวที่จะเสียนายไป..." "พี่ราช...ผมรักพี่นะ...ขอบคุณที่ปกป้องผมมาตลอด..."
ยะฮู้..ยังจำผมได้ไหมในสื่อรักนักปิงปอง ตอนนี้ผมอยู่ม.หกล่ะนะ แล้วก็ยังคงคบกับโก้อยู่เหมือนยิ่งคบก็ยิ่งรักกันเพิ่มขึ้นทุกวันแต่เสียอยู่ตรงที่ สายตาผมมันมีอาการหนักขึ้นทุกวัน "โก้ เร็วเข้าถ้าไปห้องพละช้ากว่านี้เดี๋ยว โดนครูบ่นเอานะ" ผมพูดพลางจูงมือโก้ตามหลังมา ทำไมถึง ได้รู้สึกแปลกนะเหมือนมือโก้จะสากขึ้น รึเปล่าฟะ โก้ไม...
เพื่อนที่สนิทกันมานาน... อยู่เคียงข้างกันมานาน... และเข้าใจกันและกันมาเนิ่นนาน... . . จนวันหนึ่งที่ทุกอย่างจะพลากทั้งสองคนให้ห่าง ปล่อยให้'อาซาฮินะ ยูกิฮิโกะ'ต้องอยู่โดยปราศจาก'โคสุเรียว เคียวมะ' เพื่อนเพียงคนเดียวที่สนิทที่สุด เป็นเพียงคนเดียวที่เข้าใจเขามากที่สุด และเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ด้วยกันนานที่สุด... แต่เพรา...