Dlaczego ludzie piszą historie? Dlaczego opisują złe i dobre momenty? Czy nie chcą być szczęśliwi? A jednak żyją wśród problemów i zarażają nimi innych, uwieczniając je słowami. Opisu nie będzie. Historia to opis. Opis opisu jest tylko niepotrzebnym paradoksem. Szczęście nie polega na radości.

Nowa era nastała gdy nieznana choroba doprowadziła do śmierci wszystkich rodów elfickich. Gdy Ziemia przejęta przez inne rasy powoli zapominała o pladze i jej ofiarach, jedyna ocalała - dziewczynka o imieniu Arakna - została wyłowiona z wody i przyjęta do załogi na Tratwie Mistrza i Wiedźmy. Para magów przyjęła elfkę jak swoją i zachęciła do pomocy w rodzinnym biznesie. Zdaje się jednak, że nowe zlecenia na odnajdywanie skarbów i artefaktów kryją za sobą więcej niebezpieczeństw niż kiedyś, a moc, której nigdy wcześniej nie ujawniono, wymyka się spod kontroli...

"Jestem zwykłą szesnastolatką", zawsze tak o sobie myślałam, a przynajmniej do czasu przeprowadzki. Od urodzenia zajmowała się mną tylko mama, a gdy straciła pracę - straciłyśmy prawie wszystko. Musiałyśmy wyjechać z naszego kochanego miasta i wrócić do Grindville, do domu, gdzie wychowywała się mama. Nigdy tam nie byłam, nic nie wiem o swojej rodzinie, a gdy zaczynam jej temat mama zmienia wątek rozmowy. Zresztą widać, że niechętnie tam wraca. Na pozór dom wyglądał na normalny - wielki, dość stary, zakurzony, większość rzeczy do wymiany. Z tyłu wielki zarośnięty ogród. Widać, że nie było tu żadnego człowieka, od ponad szesnastu lat nikt tu nie mieszka. Ale wydaje mi się bardzo intrygujący, jego wielkość coś skrywa, ale co dokładnie? Czy Lucy uda się odkryć tajemnicę rezydencji Montgomery pomimo przeszkód jakie napotka na swojej drodze?