//Avcunu Yalarsın adlı kitabın ve serinin ikinci kitabıdır. 1. Kitabı okumadıysanız anlayamazsınız. 1. Kitabı okuyupta unutan ponçiklerdenseniz bu kitabı okumak için sadece 1. Kitaptaki 'Karakter Analizii' adlı bölümü okumamız yeterli ama yok ben 1. Kitabı baştan okuyacağım diyorsanız o da sizin bileceğiniz iş jdjdkd// "Bendeniz Cemre Karasoy. Beni tankyorsunuz zaten muhteşem bir insanım falan. Neyse daha pek bir şey yaşanmadığı için tanıtım kısmında böyle sap gibi kaldım. Ama yine de muhteşemim." "Yaşananlar yaşanacakların aynasıdır Cemre." "Allah korusun Ayaz. Ya sen niye hep benim tanıtımlarımı bölüyosun ki?" "Sap gibi kalma diye bebeğim." "Allah allah sanane kalırsam kalırım ben kalıyorum. Ne şkr syldn sn öyle ya. Öhöm neyse dikkatimi dağıtıyorsun. Seninle burda kavga edemeyeceğim. Okuyun işte sizde."

Daha 17 yaşında ve ölmene ramak kalmışken sende demezmiydin evet DÖNÜŞTÜR beni..

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Adı üstünde 'iğrenç' sözler. Gelin beraber iğrenelim :))

Sizde bu komik şeylere gülebilirsiniz... Herkes komik şeylere bayılır... Biz bunları eğlenin ve gülün diye yapıyoruz. İnanın kendinize sizde bir hikaye , roman gibi şeyler yazabilirsiniz. Sadece kendinize inanın yeter.

26.05.2018 #komiksözler = 2 🥈

Wattpad Türkiye grubunda bir gönderi sayesinde çok eğlendiğim bir itiraf köşesi oluşturalım dedim. Hem gülmek hemde eğlenmek amaçlıdır. :) Komik ve eğlenceli itiraflarda bulunmak isteyenler bana #itiraf tagıyla özelden mesaj atabilirler. Herkesin itiraflarını yayınlamaya çalışacağım. :D