EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

•Finalden sonra bölümler düzenlenecektir. ***** İki zıt karakter aynı hayatta birleşirse ne olur.Yaşadıkları şeyi anlatan kelime sadece üç harfliydi "AŞK" Gece ve Kuzey'in hikayesi Klasik gibi başladı hikayeleri ama devamı hiç de öyle olmadı. Aşka inanmayan iki kişi ve birbirlerine inanmadıkları duyguları hissederse ne olur? ---------- "Başımın belalı ergenusu "gözleri gözlerime kenetlenmiş,nefesi nefesime değiyor,alayla sırıtıyordu. "Benim lafımı bana kullanma!"diye cırladım.Cırlamamamı susturan kitaplarda ki gibi onun dudakları değil ağzıma kapanan eliydi. İlk bölüm:23 Ocak 2015 ••Bu benim ilk hikayem olduğu için başlarda biraz sıkılabilirsiniz.Ama okuyucularımın tavsiyeleri sayesinde daha iyi yazmaya başladım.Her hikayenin bir şansa ihtiyacı vardır.SEN DE BENİM HİKAYEME ŞANS VERİR MİSİN? •• #Wattys2016

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Mert ve Pınar. Aslında özünde iyi olan ama kıskandığı zaman gözü dönen, uyuşturucu kullandığı için çoğu zaman kendinde olmayan Mert, bu kız için bir şeyleri düzeltmeye karar verir. İstemese de o kız artık hayatındadır ve onunla iyi geçinmek zorundadır. İlk günler Pınar'ın yüzünü görmek istemeyen Mert, ilerki günlerini onsuz geçiremeyecektir. Mert ve Pınar'ın bir araya gelmelerini sağlayan trajik ölümler yaşanmıştır. Ama en trajiği Mert'in annesinin ölümüdür. Çünkü tecavüze uğramıştır ve bu işi yapan kişiler hala dışarıdadır. Şu sıralar ise tek dertleri onlarla uğraşan Mert'e, bir ders daha vermektir. - Edebi hiç bir yönü yoktur, tamamen eğlence amaçlı yazılmış bir hikayedir. Yani dolu dolu bir aşk isteyen yanlış kapıya geldi :) Çünkü bu hikaye aksiyon dolu! (Tabi biraz aşk var ama :D) Bölümler düzenlenmeye çalışılıyor.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ben SİYAH olmuştum.Karanlığın ta kendisi. Asla ama asla pesimist değilim ben!Kötü biri de değilim!Ben maskeli balodaki siyah maskeli kızım.Gizemin ta kendisiyim! Bir melek değilim ama şeytan da değilim.Ben diğer insanların gözünde siyahın,kötülüğün,karanlığın esir aldığı biriyim.Ben Nefretin Esiriyim. Ben saf,masum kız değilim.Ben beyaz satırların üzerine damlayan Siyah Mürekkepim. Ben oyuncu ve ya tiyatrocu değilim.Ben sahnedeki siyah perdelerin arkasında saklanan kişiyim.Ben tiyatronun yardımcı oyuncusuyum.Ben Savaşın ortasında tutsak bir Güvercinim. Ben kitabın kapağındaki güzel,baş karakter olan kız değilim.Ben kitabın sayfaları arasına sıkıştırılıp,unutulmuş bir çiçeğim.Ben toprağından koparılmış Susuz bir Çiçeğim. Ben akıl hastahanesindeki sessiz kız değilim.Ben içinde fırtınalar kopan,sonsuz bir denizin ortasındaki Denizciyim! Ben bir kavganın esiriyim!Ben ölmüş bir kız çocuğuyum!Ben bağırışlardan korkuyorum!Ben kırılmaktan,ezilmekten korkuyorum.!Ben güvenmekten korkuyorum.!Ben kayb etmekten korkuyorum!Ben kim olduğumu unutmaktan korkuyorum!Ben artık her şeyden korkuyorum! Merhaba Ben Melis Demirel! @lenahoussein-Kapak tasarımı.Teşekkürleeer Birtanesin.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Devrim Altun. Bu benim. Devrim ismini hakkıyla taşıyorum çünkü 'devrim' sayılabilecek işlere imza attığım söylenebilir. Mesela, yatılı bir erkek kolejindeki tek kızım. Mesela oda arkadaşım bir erkek, en değişiğinden, yakışıklısından, üstelik yavaş yavaş fark ettiğim gibi, oldukça karanlığından. Ve mesela hayatım çok garip bir yöne doğru gidiyor. "Kötü kararlar iyi hikayelere yol açar." *Kitap 2017 yılında epsilon yayınevi ile basılmıştır, fakat wattpad üzerinden okuyabilirsiniz. 1,2 ve 3. kitap bulunmaktadır.