Miłość? Chyba sobie kpisz.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Warning! Opowiadanie boy x boy *billdip*, może zawierać elementy yaoi~ Ps. Dziękuje za cudną okładkę Aliluka <3

Typowy, schematyczny Billdip, w którym Dipper bezmyślnie podpisuje pakt z Billem, a demon później go gwa... ZARAZ, ZARAZ! STOP, CIĘCIE! Owszem, kiedyś JZT było takie. Ba! Właściwie zaczęło modę na tego typu opowiadania na polskim Wattpadzie. Starzy czytelnicy pewnie pamiętają czasy, kiedy „Trójkąty" miały ponad trzysta tysięcy wyświetleń i to gównie dla nich wstawiam to opowiadanie na nowo po skasowaniu go przez Wattpada... Kiedy to było? Jakiś rok, albo dwa? O kurczę, ale ten czas leci. Niemniej, jeśli jesteś tutaj nowy/nowa, serdecznie Cię zapraszam! Nie znajdziesz tu gorących scen 18+, jednak jeśli lubisz nietuzinkowy humor (nieśmieszne żarty), luźny styl pisania i opowiadania, które skupiają się na akcji ( i monotonnych opisach pomieszczeń oraz otoczenia), fabule i powoli rozwijającej się relacji pomiędzy bohaterami, a przede wszystkim BillDipa... Miłego czytania! UWAGA! OKŁADKA ORAZ ZAMIESZCZONA NA NIEJ GRAFIKA SĄ MOJĄ WŁASNOŚCIĄ.

- Marsh... - zacząłem, ale chłopak skutecznie mi przerwał. - Cicho - rozkazał, przesuwając wieżę na wybrane przez siebie pole. - Marshall... Wieża nie porusza się po skosie... Ciemnowłosy wampir spojrzał na mnie spode łba, unosząc zawadiacko jedną brew. - Nie porusza... - mruknął. - ... Ale dlaczego? - Nie ja ustalałem reguły szachów... Takie po prostu są zasady, a prawda jest taka, że zapewne w ogóle ich nie znasz - zaśmiałem się. - Nie potrzebuję zasad, aby z tobą wygrać - prychnął pod nosem. - Mam ci to udowodnić? Westchnąłem, zsuwając moje pionki z szachownicy. - Zamierzasz zrobić coś głupiego, prawda? - spytałem zrezygnowany. - Jak ty dobrze mnie znasz... - mruknął przyjaciel, powoli się do mnie przysuwając. Zanim zdążyłem zadać kolejne pytanie, chłopak bez trudu popchnął mnie do tyłu, tak, że z siadu znalazłem się w pozycji leżącej. Szkarłatnooki błyskawicznie znalazł się nade mną, usiadł na moich biodrach, a następnie złapał moje nadgarstki i położył je na podłodze tuż nad moją głową. Spojrzałem na niego niedowierzająco, mimowolnie się czerwieniąc. - Szach... i mat... mój władco... - oznajmił półszeptem z usatysfakcjonowanym uśmiechem na twarzy. Gumball - przyszły władca Słodkiego Królestwa, Marshall - porzucony wampir, przyjęty pod dach przez dworskiego piekarza... Można pomyśleć, że ta przyjaźń przetrwa wieki, a jednak w pewnym momencie ich drogi niespodziewanie się rozchodzą. Upływ czasu może wiele zmienić, ale niektóre uczucia zostawiają po sobie trwały ślad... Uwaga! Opowiadanie boy×boy. Nie tolerujesz związków homo, nie czytaj, Mogą wystąpić także wulgaryzmy oraz, treści +18. W tym opowiadaniu toczyć się będą losy bohaterów z "Adventure Time". Nie oglądałeś, nie martw się! Osiągnięcia: #58 w Opowiadanie - 7.09.2017r. <3 #51 w Opowiadanie - 9.09.2017r. *-* #36 w Opowiadanie - 15.09.2017r. #1 w Gumlee

⚠️ Fanfiction nie ma żadnego związku z "magicznym uzdrowieniem" osoby niemej, a o przełamaniu nieśmiałości i niechęci do odezwania się ⚠️ ,,Mowa jest srebrem, lecz milczenie złotem" Opisem jest flashback z dzieciństwa głównego bohatera. Tord został obudzony przez kobietę potrząsającą jego ramieniem. Gdy otworzył oczy spostrzegł, że to była jego mama. Gestem dłoni pokazała, że ma szybko wstać. Chłopiec spojrzał na zegarek - 3:27. Zakopał się głębiej w pościeli, wiedział, że to jeszcze nie czas na pobudkę. Po chwili poczuł chłód, kobieta zrzuciła z niego koc. Już wiedział, że nie ma wyboru więc wyczołgał się z łóżka i trzymając matkę za rękę przeszedł obok pustych butelek po alkoholu walających się po podłodze. Weszli do przedpokoju i pod nogi Torda zostały podsuniętę buty.. Spojrzał na matkę i bez żadnych pytań zaczął je zakładać. Rzucił ostatnie spojrzenie na pijanego mężczyzne i wyszedł z domu. Matka zaprowadziła go na łąkę i pokazała na niebo na którym rozciągała się zorza polarna. Chłopiec patrzył zafascynowany w krajobraz. - P..bf...s.. - Próbował coś powiedzieć. W tym momencie kobieta wzruszona przytuliła synka i się rozpłakała. Wiedziała, że jeśli niczego nie zmieni to nigdy nie nauczy się mówić. #888 w Fanfiction - 02.01.2018 #709 w Fanfiction - 30.01.2018 #589 w Fanfiction - 05.02.2018 #738 w Fanfiction - 09.02.2018 #598 w Fanfiction - 13.02.2018 Jaką masz pewność, że ten chłopiec z porcelany nie mieszka w twoich ścianach?

"Wiesz? Złe rzeczy dzieją się również dobrym ludziom. Im jesteś lepszym człowiekiem tym zło jest dla ciebie bardziej dotkliwe." Nie wszystko jest czarno białe, tak naprawdę można się pomylić w ocenie ludzie. Raz, dwa, a czasami nawet trzy razy. Powierzchowna maska nie pokazuje, co ukrywa się w naszych sercach. Doskonale przekonuje się o tym Nathaniel, gdy desperacko próbuje odgrodzić się od Kastiela. Nat jest zawsze uśmiechnięty, życzliwy oraz chętny do pomocy, mimo że wgłębi zdecydowanie wolałby zostać sam. Ukrywa przed wszystkimi oraz przed samym sobą wiele tajemnic, jest niepewny siebie, roztargniony i wiecznie niezdecydowany. Kas jest aroganckim, zadufanym w sobie kolesiem, który uważa, że wszystko mu się należy. Chociaż w głębi ukrywa troskliwość oraz słabo wyrażaną życzliwość. Uważa się ich za całkiem odmienne światy, chociaż tak naprawdę łączy ich zdecydowanie więcej niż dzieli. +18

,,- Wy, demony, potraficie jedynie niszczyć. - Mówimy to samo o was, ludziach". Ludzie nie istnieją. To tylko bzdury opowiadane synom ciemności, by zagonić ich do łóżka, gdy nastaje świt. Nigdy nie wierzyłem, że śmiertelnicy są prawdziwi. Ale teraz jeden z nich patrzy prosto na mnie. Okładkę wykonała: https://www.wattpad.com/user/PaniNuna Najwyższa nota: #1 w fantasy, 1# w demony Pierwsze miejsce w konkursie ,,Skrzydlate słowa" jako ,,wybór fanów".

Jeden strzał. Pocisk wbija się w twoją klatkę piersiową, a ty padasz martwy. Ale czy zawsze tak jest? Co jeśli coś sprawi, że nadal będziesz żywy? Na takie Błędy, wywołane tajemniczymi drżeniami, poluje Archanioł. Firma ta, pozornie zajmująca się kosmetykami, tak naprawdę ma za zadanie badanie i unicestwianie wszystkiego co paranormalne i nadprzyrodzone. Jednak każdy chce przeżyć i zrobi to za wszelką cenę. Szczególnie osoby, które miałyby umrzeć już po raz drugi. Mamy rok 2016. Obecne pokolenie Błędów okazało się problematyczne, a to za sprawą niezwykle uzdolnionego kodu x0. Nikt nie spotyka go więcej niż raz, ale to dzięki niemu tak wiele z nich przeżyło. Jednak pozostaje jedno pytanie. Co się stanie, gdy obie strony zdadzą sobie sprawę z konsekwencji pozornego nie istnienia w czasie i przestrzeni? Zdobywca nagrody The Wattys 2016 w kategorii TRAILBLAZERS.

W mieście, w którym żyje Alex, życie kończy się w mgnieniu oka, kiedy słońce znika za horyzontem. Ulice Ignis biorą wtedy w swoje posiadanie zmory - istoty nie do końca znane ludzkości. Siedemnastolatek od zawsze fascynował się nocnym niebem. Stojąc jednak z jedną z bestii oko w oko, stracił całą ciekawość względem gwiazd, bał się o swoje życie. Od śmierci uratowała go jednak pewna osoba... Już wtedy wiedział, że popełnił błąd. ••••• Okładkę wykonałam sama. Praca bierze udział w konkursie Splątane Nici 2019 organizowanym przez @glnozyce oraz Strange Birds, którego organizatorem jest @people-. Ilustracje wykonuje @_Umaster_. „Miasto Zmor" zostało wyróżnione w konkursie Splątane Nici 2019 w kategorii Fantasy oraz zajęło drugie miejsce w konkursie Strange Birds w kategorii Fantasy.

((nie będzie kontynuowane z powodu zamknięcia profilu)) Czy wampir może panicznie bać się krwi? Czy wilkołak może być wegetarianinem? Czy duch może chorować na depresję? Czy utopiec może bać się wody? Czy demon może zostać chrześcijaninem? Czy anioł może popaść w alkoholizm? Czy samobójca - seryjny samobójca - może zostać psychologiem? Wbrew pozorom tak. Na cmentarzu w Turzu wszystko jest możliwe. Pisane na motywach książki Tomasza Kowalskiego pt. „Rozmowy na trzech grabarzy i jedną Śmierć". Mogą się pojawić wątki religijne. Poprzedni tytuł: „Psycholog wampira".