Cehennemin karanlığında yıkanmış, ateşinde dövülmüş, acıyla yoğrulmuş bir kalpti onunkisi. Başka bir şey bilmiyordu ve öğretilmemişti. Hissetmesi yasak, bağ kurmasıcezaydı ve dokunmak... Eğer birine hisleriyle dokunacak olursa kül olması kaçınılmazdı. Şimdi hedefinde 'o' var ve 'o' nun için planladığı şey başına yıkılmak üzere. ... "Lina..." fısıltısı cehennemden fırlamış bir lav topuydu sani, bedenimi aleve vermişti. Dokunmak için uzanan eline kaydı gözlerim, dokunuşuna muhtaçmışçasına. Tenime bir milim mesafede olan elini durdurup, büyük bir azap içinde olan gözleriyle buluşturdum gözlerimi. "Sen cenettsin, benim cehennemim. Karanlığa bulanmaya hazır ol."