Dit is een Fanmade verhaal over 24 ATG fans die mee doen aan een levensgevaarlijk spel. De Hongerspelen. (Dit is deel 2 van de ATGFan Hongerspelen. Als je dit gaat lezen, dan raad ik je aan om eerst deel 1 te lezen!)

10 Vrouwelijke gevangenen worden naar een reusachtig kasteel gebracht genaamd The House Of Honor. Het kasteel scheen vroeger gespookt te hebben en te zijn verlaten. In het kasteel doen de gevangenen levensgevaarlijke testen om te blijven leven. Eenmaal de gevangenen The House Of Honor binnen zijn getreden, kunnen ze er niet meer uit. Er bevind één moordenaar tussen de groep gevangenen. Maar dit weten de andere gevangenen niet. De moordenaar heeft de opdracht gekregen om de gevangenen stuk voor stuk ongemerkt te vermoorden. De moordenaar doet kosten wat het kost om iedereen uit te moorden want als hij of zij zou falen in zijn of haar opdracht, zou hij zelf worden vermoord door de opdrachtgevers.

20 uitgekozen burgers van Zalea worden naar het Koninklijk paleis gestuurd. Eén van hen zal het hart veroveren van prins Kaj en voor de rest van zijn/haar leven in het Koninklijk paleis wonen. Roy, een van de gekozenen, wil niets met Kaj te maken hebben en wil zo snel mogelijk weer naar zijn familie terugkeren. Maar uiteindelijk leert hij Kaj kennen en veranderd zijn mening over de hele Selectie.

De buizen schieten de lucht in. Iedereen kijkt angstig omhoog. Na een paar seconden staat de buis stil en vast. Iedereen kijkt om zich heen. Alle 24 staan ze in een soort tempel. De tempel is gigantisch, wit en heeft een boven verdieping. Maar er is niet te zien wat daar boven zit. Als ieder langs de witte pilaren van de tempel kijkt, zie je ten noorden een gigantische vallei. Ten oosten zie je een groot meer en daarachter wat bomen. Ten zuiden ziet iedereen een platgebrand maar modern dorp. Ten westen is een sneeuwachtige plaats te zien. "Welkom tributen, bij de 17de Hongerspelen," praat een man.

Een nieuwe stad. Niemand die je begroet. Niemand in nette kleding. Niemand die in het park een boek leest. Niemand die mij zal begrijpen. Alhoewel, dat waren mijn gedachtes.

Vijftien jaar en alleen in Amerika gaan wonen, dat is wat Mirthe ging doen. Haar plan is om vier jaar in Amerika naar een school te gaan waar ze ook gaat wonen. Dit allemaal om beter te kunnen leren, want dat kon Mirthe niet heel goed. Tenminste, dat is wat haar ouders zeiden. Ze is zenuwachtig voor haar reis, maar heeft er tegelijkertijd ook heel veel zin in. Er gaat haar een hoop geluk en ongeluk tegemoet in Amerika. Ze begint met zingen, ontmoet een heleboel nieuwe mensen. Ze maakt de gelukkigste momenten van haar leven mee, maar ook de meest ongelukkige. Depressie, angst.. Alles komt er bij kijken. Tegenslagen zullen er altijd zijn, maar hoe wordt het beter? (Sommige woorden/fragmenten in dit verhaal zijn in het Engels)