Arkanı dön ve bir daha bak. Sırtından defalarca kez bıçakladığınız, dışladığınız çocuğa bir daha bakın. Çünkü az önce orada değildim. Artık iyileşiyorum. Kabuk tutmuş yaralarımı kanatmanıza sessiz kalmayacağım.

İstemediği şeyleri yapmak zorunda kalan bir kız. Masum değildi, kendini ezdiren biri hiç değildi. Siz ne için her şeyinizi feda ederdiniz? Yapmak istemediğiniz fakat yapmak zorunda kaldığınız şey ne için olabilirdi? Her şeyin başladığı nokta, her şeyin biteceği nokta olabilir miydi? Peki olaylar nasıl başlayacak, nasıl gelişecek ve nasıl bitecek? "Elbet bir gün mor, beyaza dönüşecekti."

"Bana ne yaptın ufaklık?" dedi aramızdaki iki adımlık mesafeyi kapatarak. Vücudumda ki alevler almış başını giderken kaçırdığım gözlerimi gözlerine sabitledim. "Bu koca adama ne yaptın ?" dedi cevap beklercesine.acaba konuşsam sesim çıkar mıydı? Şuan ölmeden mezara koydular beni durumundaydım. "Sadece çok sevdim be hoca" dedim. Evet çok Sevmiştim imkânsız olduğunu bile bile, istenmeyecegini bile bile sevmiştim. "Bidaha bana hoca deme !" dedi sinirli olduğunu beli eden yüz ifadesiyle "O zaman sende ufaklık demeyeceksin" diyip heyecandan sıktığım elimi gevsettim. "Sana sadece ben ufaklık diyebilirim. Ama bana bütün öğrencilerim hoca diyor .sen benim için öğrenciden daha fazlasısın ufaklık " dedi ve alnıma öpücük kondurdu.